Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: inclamā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
inclamō
inclamor
inclamem
inclamer
—
—
2 p.
inclamas
inclamāris
inclames
inclamēris
inclamā
inclamare
3 p.
inclamat
inclamātur
inclamet
inclamētur
—
—
Plur.
1 p.
inclamāmus
inclamāmur
inclamēmus
inclamēmur
—
—
2 p.
inclamātis
inclamāmini
inclamētis
inclamēmini
inclamāte
inclamamini
3 p.
inclamant
inclamantur
inclament
inclamentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
inclamābam
inclamābar
inclamārem
inclamārer
2 p.
inclamābas
inclamabāris
inclamāres
inclamarēris
3 p.
inclamābat
inclamabātur
inclamāret
inclamarētur
Plur.
1 p.
inclamabāmus
inclamabāmur
inclamarēmus
inclamarēmur
2 p.
inclamabātis
inclamabamini
inclamarētis
inclamarēmini
3 p.
inclamābant
inclamabantur
inclamarent
inclamarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
inclamābo
inclamabor
—
2 p.
inclamābis
inclamaberis
inclamāto
3 p.
inclamābit
inclamabitur
inclamāto
Plur.
1 p.
inclamabimus
inclamabimur
—
2 p.
inclamabitis
inclamabimini
inclamatōte
3 p.
inclamabuntur
inclamanto
Infīnitivus praesentis actīvi
inclamāre
Infīnitivus praesentis passīvi
inclamāri
Participium praesentis actīvi
inclamāns
Gerundium
inclamandī
Gerundivum
inclamandus, -a, -um
Основа перфекта: inclamāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
inclamāvī
inclamāverim
inclamāveram
inclamāvissem
inclamāverō
2 p.
inclamāvisti
inclamāveris
inclamāveras
inclamāvisses
inclamāveris
3 p.
inclamāvit
inclamāverit
inclamāverat
inclamāvisset
inclamāverit
Pl.
1 p.
inclamāvimus
inclamāverimus
inclamāverāmus
inclamāvissēmus
inclamāverimus
2 p.
inclamāvistis
inclamāveritis
inclamāverātis
inclamāvissētis
inclamāveritis
3 p.
inclamāvērunt
inclamāverint
inclamāverant
inclamāvissent
inclamāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
inclamāvisse
Основа супина: inclamāt-
Participium perfecti passivi
inclamātus, -a, -um
Participium futuri activi
inclamātūrus, -a, -um
Supinum I
inclamātum
Supinum II
inclamātū
inclamo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
# громко звать, призывать (aliquem magna voce, nomine L ); выкликать, провозглашать (nomen alicujus Q );# кричать, набрасываться с криком (alicui O, L ; contra или in aliquem AV etc. );# звать на помощь, взывать о помощи (i. hominum fidem AG ). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]