Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: habiturī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
habituriō
|
habiturior
|
habituriam
|
habituriar
|
—
|
—
|
2 p.
|
habituris
|
habiturīris
|
habiturias
|
habituriāris
|
habiturī
|
habiturīre
|
3 p.
|
habiturit
|
habiturītur
|
habituriat
|
habituriātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
habiturīmus
|
habiturīmur
|
habituriāmus
|
habituriāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
habiturītis
|
habiturimini
|
habituriātis
|
habituriāmini
|
habiturīte
|
habiturimini
|
3 p.
|
habituriunt
|
habituriuntur
|
habituriant
|
habituriantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
habituriēbam
|
habituriēbar
|
habiturīrem
|
habiturīrer
|
2 p.
|
habituriēbas
|
habituriebāris
|
habiturīres
|
habiturirēris
|
3 p.
|
habituriēbat
|
habituriebātur
|
habiturīret
|
habiturirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
habituriebāmus
|
habituriebāmur
|
habiturirēmus
|
habiturirēmur
|
2 p.
|
habituriebātis
|
habituriebamini
|
habiturirētis
|
habiturirēmini
|
3 p.
|
habituriēbant
|
habituriebantur
|
habiturīrent
|
habiturirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
habituriam
|
habituriar
|
—
|
2 p.
|
habituries
|
habituriēris
|
habiturīto
|
3 p.
|
habituriet
|
habituriētur
|
habiturīto
|
Plur.
|
1 p.
|
habituriēmus
|
habituriēmur
|
—
|
2 p.
|
habituriētis
|
habituriemini
|
habituritōte
|
3 p.
|
habiturientur
|
habituriunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
habiturīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
habiturīri
|
Participium praesentis actīvi
|
habituriens
|
Gerundium
|
habituriendi
|
Gerundivum
|
habituriendus, -a, -um
|
Основа перфекта: habiturīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
habiturīvī
|
habiturīverim
|
habiturīveram
|
habiturīvissem
|
habiturīverō
|
2 p.
|
habiturīvisti
|
habiturīveris
|
habiturīveras
|
habiturīvisses
|
habiturīveris
|
3 p.
|
habiturīvit
|
habiturīverit
|
habiturīverat
|
habiturīvisset
|
habiturīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
habiturīvimus
|
habiturīverimus
|
habiturīverāmus
|
habiturīvissēmus
|
habiturīverimus
|
2 p.
|
habiturīvistis
|
habiturīveritis
|
habiturīverātis
|
habiturīvissētis
|
habiturīveritis
|
3 p.
|
habiturīvērunt
|
habiturīverint
|
habiturīverant
|
habiturīvissent
|
habiturīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
habiturīvisse
|
Основа супина: habiturīt-
Participium perfecti passivi
|
habiturītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
habiturītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
habiturītum
|
Supinum II
|
habiturītū
|
habiturio
Глагол, четвёртое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- желать иметь (aliquid Pl) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]