exspiro

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: exspirā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	exspirō	exspiror	exspirem	exspirer	—	—
	2 p.	exspiras	exspirāris	exspires	exspirēris	exspirā	exspirare
	3 p.	exspirat	exspirātur	exspiret	exspirētur	—	—
Plur.	1 p.	exspirāmus	exspirāmur	exspirēmus	exspirēmur	—	—
	2 p.	exspirātis	exspirāmini	exspirētis	exspirēmini	exspirāte	exspiramini
	3 p.	exspirant	exspirantur	exspirent	exspirentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	exspirābam	exspirābar	exspirārem	exspirārer
	2 p.	exspirābas	exspirabāris	exspirāres	exspirarēris
	3 p.	exspirābat	exspirabātur	exspirāret	exspirarētur
Plur.	1 p.	exspirabāmus	exspirabāmur	exspirarēmus	exspirarēmur
	2 p.	exspirabātis	exspirabamini	exspirarētis	exspirarēmini
	3 p.	exspirābant	exspirabantur	exspirarent	exspirarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	exspirābo	exspirabor	—
	2 p.	exspirābis	exspiraberis	exspirāto
	3 p.	exspirābit	exspirabitur	exspirāto
Plur.	1 p.	exspirabimus	exspirabimur	—
	2 p.	exspirabitis	exspirabimini	exspiratōte
	3 p.	exspirabuntur	exspiranto

Infīnitivus praesentis actīvi	exspirāre
Infīnitivus praesentis passīvi	exspirāri
Participium praesentis actīvi	exspirāns
Gerundium	exspirandī
Gerundivum	exspirandus, -a, -um

Основа перфекта: exspirāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	exspirāvī	exspirāverim	exspirāveram	exspirāvissem	exspirāverō
	2 p.	exspirāvisti	exspirāveris	exspirāveras	exspirāvisses	exspirāveris
	3 p.	exspirāvit	exspirāverit	exspirāverat	exspirāvisset	exspirāverit
Pl.	1 p.	exspirāvimus	exspirāverimus	exspirāverāmus	exspirāvissēmus	exspirāverimus
	2 p.	exspirāvistis	exspirāveritis	exspirāverātis	exspirāvissētis	exspirāveritis
	3 p.	exspirāvērunt	exspirāverint	exspirāverant	exspirāvissent	exspirāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	exspirāvisse

Основа супина: exspirāt-

Participium perfecti passivi	exspirātus, -a, -um
Participium futuri activi	exspirātūrus, -a, -um
Supinum I	exspirātum
Supinum II	exspirātū

exspiro

Глагол, первое спряжение.

Приставка: ex-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

2. выдувать, выдыхать, испускать (odorem suo de corpore Lcr); издавать (unda freti exspirat sonos Sil); извергать (flumen sanguinis de pectore Lcr; flammas pectore V); выделять из себя (cadavera vermes exspirant Lcr);
3. (тж. animam e. V, O, AG) умирать (in pugna et in acie L): mecum exspiratura res publica erat? L разве вместе со мной погибнет и республика?; Sophroniscum Socrates e. non patitur Sen Сократ обессмертил (отца своего) Софрониска;
4. утрачивать законную силу (obligatione exspirante Dig);
5. выдыхаться, испаряться (unguenta exspirant PM);
6. вырываться, устремляться наружу (exspirantes pectoris irae Ctl; per fauces Aetnae exspirant ignes Lcr). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??