Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: exsinuā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
exsinuō
|
exsinuor
|
exsinuem
|
exsinuer
|
—
|
—
|
2 p.
|
exsinuas
|
exsinuāris
|
exsinues
|
exsinuēris
|
exsinuā
|
exsinuare
|
3 p.
|
exsinuat
|
exsinuātur
|
exsinuet
|
exsinuētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
exsinuāmus
|
exsinuāmur
|
exsinuēmus
|
exsinuēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
exsinuātis
|
exsinuāmini
|
exsinuētis
|
exsinuēmini
|
exsinuāte
|
exsinuamini
|
3 p.
|
exsinuant
|
exsinuantur
|
exsinuent
|
exsinuentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
exsinuābam
|
exsinuābar
|
exsinuārem
|
exsinuārer
|
2 p.
|
exsinuābas
|
exsinuabāris
|
exsinuāres
|
exsinuarēris
|
3 p.
|
exsinuābat
|
exsinuabātur
|
exsinuāret
|
exsinuarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
exsinuabāmus
|
exsinuabāmur
|
exsinuarēmus
|
exsinuarēmur
|
2 p.
|
exsinuabātis
|
exsinuabamini
|
exsinuarētis
|
exsinuarēmini
|
3 p.
|
exsinuābant
|
exsinuabantur
|
exsinuarent
|
exsinuarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
exsinuābo
|
exsinuabor
|
—
|
2 p.
|
exsinuābis
|
exsinuaberis
|
exsinuāto
|
3 p.
|
exsinuābit
|
exsinuabitur
|
exsinuāto
|
Plur.
|
1 p.
|
exsinuabimus
|
exsinuabimur
|
—
|
2 p.
|
exsinuabitis
|
exsinuabimini
|
exsinuatōte
|
3 p.
|
exsinuabuntur
|
exsinuanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
exsinuāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
exsinuāri
|
Participium praesentis actīvi
|
exsinuāns
|
Gerundium
|
exsinuandī
|
Gerundivum
|
exsinuandus, -a, -um
|
Основа перфекта: exsinuāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
exsinuāvī
|
exsinuāverim
|
exsinuāveram
|
exsinuāvissem
|
exsinuāverō
|
2 p.
|
exsinuāvisti
|
exsinuāveris
|
exsinuāveras
|
exsinuāvisses
|
exsinuāveris
|
3 p.
|
exsinuāvit
|
exsinuāverit
|
exsinuāverat
|
exsinuāvisset
|
exsinuāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
exsinuāvimus
|
exsinuāverimus
|
exsinuāverāmus
|
exsinuāvissēmus
|
exsinuāverimus
|
2 p.
|
exsinuāvistis
|
exsinuāveritis
|
exsinuāverātis
|
exsinuāvissētis
|
exsinuāveritis
|
3 p.
|
exsinuāvērunt
|
exsinuāverint
|
exsinuāverant
|
exsinuāvissent
|
exsinuāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
exsinuāvisse
|
Основа супина: exsinuāt-
Participium perfecti passivi
|
exsinuātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
exsinuātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
exsinuātum
|
Supinum II
|
exsinuātū
|
exsinuo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ex-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- развёртывать, раскрывать (amictus Aus) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]