Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: exclarā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
exclarō
|
exclaror
|
exclarem
|
exclarer
|
—
|
—
|
2 p.
|
exclaras
|
exclarāris
|
exclares
|
exclarēris
|
exclarā
|
exclarare
|
3 p.
|
exclarat
|
exclarātur
|
exclaret
|
exclarētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
exclarāmus
|
exclarāmur
|
exclarēmus
|
exclarēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
exclarātis
|
exclarāmini
|
exclarētis
|
exclarēmini
|
exclarāte
|
exclaramini
|
3 p.
|
exclarant
|
exclarantur
|
exclarent
|
exclarentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
exclarābam
|
exclarābar
|
exclarārem
|
exclarārer
|
2 p.
|
exclarābas
|
exclarabāris
|
exclarāres
|
exclararēris
|
3 p.
|
exclarābat
|
exclarabātur
|
exclarāret
|
exclararētur
|
Plur.
|
1 p.
|
exclarabāmus
|
exclarabāmur
|
exclararēmus
|
exclararēmur
|
2 p.
|
exclarabātis
|
exclarabamini
|
exclararētis
|
exclararēmini
|
3 p.
|
exclarābant
|
exclarabantur
|
exclararent
|
exclararentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
exclarābo
|
exclarabor
|
—
|
2 p.
|
exclarābis
|
exclaraberis
|
exclarāto
|
3 p.
|
exclarābit
|
exclarabitur
|
exclarāto
|
Plur.
|
1 p.
|
exclarabimus
|
exclarabimur
|
—
|
2 p.
|
exclarabitis
|
exclarabimini
|
exclaratōte
|
3 p.
|
exclarabuntur
|
exclaranto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
exclarāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
exclarāri
|
Participium praesentis actīvi
|
exclarāns
|
Gerundium
|
exclarandī
|
Gerundivum
|
exclarandus, -a, -um
|
Основа перфекта: exclarāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
exclarāvī
|
exclarāverim
|
exclarāveram
|
exclarāvissem
|
exclarāverō
|
2 p.
|
exclarāvisti
|
exclarāveris
|
exclarāveras
|
exclarāvisses
|
exclarāveris
|
3 p.
|
exclarāvit
|
exclarāverit
|
exclarāverat
|
exclarāvisset
|
exclarāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
exclarāvimus
|
exclarāverimus
|
exclarāverāmus
|
exclarāvissēmus
|
exclarāverimus
|
2 p.
|
exclarāvistis
|
exclarāveritis
|
exclarāverātis
|
exclarāvissētis
|
exclarāveritis
|
3 p.
|
exclarāvērunt
|
exclarāverint
|
exclarāverant
|
exclarāvissent
|
exclarāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
exclarāvisse
|
Основа супина: exclarāt-
Participium perfecti passivi
|
exclarātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
exclarātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
exclarātum
|
Supinum II
|
exclarātū
|
exclaro
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ex-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- освещать, озарять (exclarari Solis cursu Vtr) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]