Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: erivā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
erivō
|
erivor
|
erivem
|
eriver
|
—
|
—
|
2 p.
|
erivas
|
erivāris
|
erives
|
erivēris
|
erivā
|
erivare
|
3 p.
|
erivat
|
erivātur
|
erivet
|
erivētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
erivāmus
|
erivāmur
|
erivēmus
|
erivēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
erivātis
|
erivāmini
|
erivētis
|
erivēmini
|
erivāte
|
erivamini
|
3 p.
|
erivant
|
erivantur
|
erivent
|
eriventur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
erivābam
|
erivābar
|
erivārem
|
erivārer
|
2 p.
|
erivābas
|
erivabāris
|
erivāres
|
erivarēris
|
3 p.
|
erivābat
|
erivabātur
|
erivāret
|
erivarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
erivabāmus
|
erivabāmur
|
erivarēmus
|
erivarēmur
|
2 p.
|
erivabātis
|
erivabamini
|
erivarētis
|
erivarēmini
|
3 p.
|
erivābant
|
erivabantur
|
erivarent
|
erivarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
erivābo
|
erivabor
|
—
|
2 p.
|
erivābis
|
erivaberis
|
erivāto
|
3 p.
|
erivābit
|
erivabitur
|
erivāto
|
Plur.
|
1 p.
|
erivabimus
|
erivabimur
|
—
|
2 p.
|
erivabitis
|
erivabimini
|
erivatōte
|
3 p.
|
erivabuntur
|
erivanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
erivāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
erivāri
|
Participium praesentis actīvi
|
erivāns
|
Gerundium
|
erivandī
|
Gerundivum
|
erivandus, -a, -um
|
Основа перфекта: erivāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
erivāvī
|
erivāverim
|
erivāveram
|
erivāvissem
|
erivāverō
|
2 p.
|
erivāvisti
|
erivāveris
|
erivāveras
|
erivāvisses
|
erivāveris
|
3 p.
|
erivāvit
|
erivāverit
|
erivāverat
|
erivāvisset
|
erivāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
erivāvimus
|
erivāverimus
|
erivāverāmus
|
erivāvissēmus
|
erivāverimus
|
2 p.
|
erivāvistis
|
erivāveritis
|
erivāverātis
|
erivāvissētis
|
erivāveritis
|
3 p.
|
erivāvērunt
|
erivāverint
|
erivāverant
|
erivāvissent
|
erivāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
erivāvisse
|
Основа супина: erivāt-
Participium perfecti passivi
|
erivātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
erivātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
erivātum
|
Supinum II
|
erivātū
|
erivo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: e-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [rivus] отводить (aquas pluvias PM — v. l. к derivo) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]