Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: elimā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
elimō
|
elimor
|
elimem
|
elimer
|
—
|
—
|
2 p.
|
elimas
|
elimāris
|
elimes
|
elimēris
|
elimā
|
elimare
|
3 p.
|
elimat
|
elimātur
|
elimet
|
elimētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
elimāmus
|
elimāmur
|
elimēmus
|
elimēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
elimātis
|
elimāmini
|
elimētis
|
elimēmini
|
elimāte
|
elimamini
|
3 p.
|
elimant
|
elimantur
|
eliment
|
elimentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
elimābam
|
elimābar
|
elimārem
|
elimārer
|
2 p.
|
elimābas
|
elimabāris
|
elimāres
|
elimarēris
|
3 p.
|
elimābat
|
elimabātur
|
elimāret
|
elimarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
elimabāmus
|
elimabāmur
|
elimarēmus
|
elimarēmur
|
2 p.
|
elimabātis
|
elimabamini
|
elimarētis
|
elimarēmini
|
3 p.
|
elimābant
|
elimabantur
|
elimarent
|
elimarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
elimābo
|
elimabor
|
—
|
2 p.
|
elimābis
|
elimaberis
|
elimāto
|
3 p.
|
elimābit
|
elimabitur
|
elimāto
|
Plur.
|
1 p.
|
elimabimus
|
elimabimur
|
—
|
2 p.
|
elimabitis
|
elimabimini
|
elimatōte
|
3 p.
|
elimabuntur
|
elimanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
elimāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
elimāri
|
Participium praesentis actīvi
|
elimāns
|
Gerundium
|
elimandī
|
Gerundivum
|
elimandus, -a, -um
|
Основа перфекта: elimāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
elimāvī
|
elimāverim
|
elimāveram
|
elimāvissem
|
elimāverō
|
2 p.
|
elimāvisti
|
elimāveris
|
elimāveras
|
elimāvisses
|
elimāveris
|
3 p.
|
elimāvit
|
elimāverit
|
elimāverat
|
elimāvisset
|
elimāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
elimāvimus
|
elimāverimus
|
elimāverāmus
|
elimāvissēmus
|
elimāverimus
|
2 p.
|
elimāvistis
|
elimāveritis
|
elimāverātis
|
elimāvissētis
|
elimāveritis
|
3 p.
|
elimāvērunt
|
elimāverint
|
elimāverant
|
elimāvissent
|
elimāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
elimāvisse
|
Основа супина: elimāt-
Participium perfecti passivi
|
elimātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
elimātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
elimātum
|
Supinum II
|
elimātū
|
elimo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: e-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- опиливать, отшлифовывать: elimata scobis PM опилки ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]