Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: discooperī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
discooperiō
|
discooperior
|
discooperiam
|
discooperiar
|
—
|
—
|
2 p.
|
discooperis
|
discooperīris
|
discooperias
|
discooperiāris
|
discooperī
|
discooperīre
|
3 p.
|
discooperit
|
discooperītur
|
discooperiat
|
discooperiātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
discooperīmus
|
discooperīmur
|
discooperiāmus
|
discooperiāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
discooperītis
|
discooperimini
|
discooperiātis
|
discooperiāmini
|
discooperīte
|
discooperimini
|
3 p.
|
discooperiunt
|
discooperiuntur
|
discooperiant
|
discooperiantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
discooperiēbam
|
discooperiēbar
|
discooperīrem
|
discooperīrer
|
2 p.
|
discooperiēbas
|
discooperiebāris
|
discooperīres
|
discooperirēris
|
3 p.
|
discooperiēbat
|
discooperiebātur
|
discooperīret
|
discooperirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
discooperiebāmus
|
discooperiebāmur
|
discooperirēmus
|
discooperirēmur
|
2 p.
|
discooperiebātis
|
discooperiebamini
|
discooperirētis
|
discooperirēmini
|
3 p.
|
discooperiēbant
|
discooperiebantur
|
discooperīrent
|
discooperirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
discooperiam
|
discooperiar
|
—
|
2 p.
|
discooperies
|
discooperiēris
|
discooperīto
|
3 p.
|
discooperiet
|
discooperiētur
|
discooperīto
|
Plur.
|
1 p.
|
discooperiēmus
|
discooperiēmur
|
—
|
2 p.
|
discooperiētis
|
discooperiemini
|
discooperitōte
|
3 p.
|
discooperientur
|
discooperiunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
discooperīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
discooperīri
|
Participium praesentis actīvi
|
discooperiens
|
Gerundium
|
discooperiendi
|
Gerundivum
|
discooperiendus, -a, -um
|
Основа перфекта: discooperu-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
discooperuī
|
discooperuerim
|
discooperueram
|
discooperuissem
|
discooperuerō
|
2 p.
|
discooperuisti
|
discooperueris
|
discooperueras
|
discooperuisses
|
discooperueris
|
3 p.
|
discooperuit
|
discooperuerit
|
discooperuerat
|
discooperuisset
|
discooperuerit
|
Pl.
|
1 p.
|
discooperuimus
|
discooperuerimus
|
discooperuerāmus
|
discooperuissēmus
|
discooperuerimus
|
2 p.
|
discooperuistis
|
discooperueritis
|
discooperuerātis
|
discooperuissētis
|
discooperueritis
|
3 p.
|
discooperuērunt
|
discooperuerint
|
discooperuerant
|
discooperuissent
|
discooperuerint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
discooperuisse
|
Основа супина: discoopert-
Participium perfecti passivi
|
discoopertus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
discoopertūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
discoopertum
|
Supinum II
|
discoopertū
|
discooperio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: dis-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- открывать, обнажать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
Происходит от Шаблон:этимология:discooperire
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]