Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: detriumphā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
detriumphō
|
detriumphor
|
detriumphem
|
detriumpher
|
—
|
—
|
2 p.
|
detriumphas
|
detriumphāris
|
detriumphes
|
detriumphēris
|
detriumphā
|
detriumphare
|
3 p.
|
detriumphat
|
detriumphātur
|
detriumphet
|
detriumphētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
detriumphāmus
|
detriumphāmur
|
detriumphēmus
|
detriumphēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
detriumphātis
|
detriumphāmini
|
detriumphētis
|
detriumphēmini
|
detriumphāte
|
detriumphamini
|
3 p.
|
detriumphant
|
detriumphantur
|
detriumphent
|
detriumphentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
detriumphābam
|
detriumphābar
|
detriumphārem
|
detriumphārer
|
2 p.
|
detriumphābas
|
detriumphabāris
|
detriumphāres
|
detriumpharēris
|
3 p.
|
detriumphābat
|
detriumphabātur
|
detriumphāret
|
detriumpharētur
|
Plur.
|
1 p.
|
detriumphabāmus
|
detriumphabāmur
|
detriumpharēmus
|
detriumpharēmur
|
2 p.
|
detriumphabātis
|
detriumphabamini
|
detriumpharētis
|
detriumpharēmini
|
3 p.
|
detriumphābant
|
detriumphabantur
|
detriumpharent
|
detriumpharentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
detriumphābo
|
detriumphabor
|
—
|
2 p.
|
detriumphābis
|
detriumphaberis
|
detriumphāto
|
3 p.
|
detriumphābit
|
detriumphabitur
|
detriumphāto
|
Plur.
|
1 p.
|
detriumphabimus
|
detriumphabimur
|
—
|
2 p.
|
detriumphabitis
|
detriumphabimini
|
detriumphatōte
|
3 p.
|
detriumphabuntur
|
detriumphanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
detriumphāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
detriumphāri
|
Participium praesentis actīvi
|
detriumphāns
|
Gerundium
|
detriumphandī
|
Gerundivum
|
detriumphandus, -a, -um
|
Основа перфекта: detriumphāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
detriumphāvī
|
detriumphāverim
|
detriumphāveram
|
detriumphāvissem
|
detriumphāverō
|
2 p.
|
detriumphāvisti
|
detriumphāveris
|
detriumphāveras
|
detriumphāvisses
|
detriumphāveris
|
3 p.
|
detriumphāvit
|
detriumphāverit
|
detriumphāverat
|
detriumphāvisset
|
detriumphāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
detriumphāvimus
|
detriumphāverimus
|
detriumphāverāmus
|
detriumphāvissēmus
|
detriumphāverimus
|
2 p.
|
detriumphāvistis
|
detriumphāveritis
|
detriumphāverātis
|
detriumphāvissētis
|
detriumphāveritis
|
3 p.
|
detriumphāvērunt
|
detriumphāverint
|
detriumphāverant
|
detriumphāvissent
|
detriumphāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
detriumphāvisse
|
Основа супина: detriumphāt-
Participium perfecti passivi
|
detriumphātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
detriumphātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
detriumphātum
|
Supinum II
|
detriumphātū
|
detriumpho
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- восторжествовать, побеждать Eccl ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]