Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: dejugā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dejugō
|
dejugor
|
dejugem
|
dejuger
|
—
|
—
|
2 p.
|
dejugas
|
dejugāris
|
dejuges
|
dejugēris
|
dejugā
|
dejugare
|
3 p.
|
dejugat
|
dejugātur
|
dejuget
|
dejugētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
dejugāmus
|
dejugāmur
|
dejugēmus
|
dejugēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
dejugātis
|
dejugāmini
|
dejugētis
|
dejugēmini
|
dejugāte
|
dejugamini
|
3 p.
|
dejugant
|
dejugantur
|
dejugent
|
dejugentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dejugābam
|
dejugābar
|
dejugārem
|
dejugārer
|
2 p.
|
dejugābas
|
dejugabāris
|
dejugāres
|
dejugarēris
|
3 p.
|
dejugābat
|
dejugabātur
|
dejugāret
|
dejugarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
dejugabāmus
|
dejugabāmur
|
dejugarēmus
|
dejugarēmur
|
2 p.
|
dejugabātis
|
dejugabamini
|
dejugarētis
|
dejugarēmini
|
3 p.
|
dejugābant
|
dejugabantur
|
dejugarent
|
dejugarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
dejugābo
|
dejugabor
|
—
|
2 p.
|
dejugābis
|
dejugaberis
|
dejugāto
|
3 p.
|
dejugābit
|
dejugabitur
|
dejugāto
|
Plur.
|
1 p.
|
dejugabimus
|
dejugabimur
|
—
|
2 p.
|
dejugabitis
|
dejugabimini
|
dejugatōte
|
3 p.
|
dejugabuntur
|
dejuganto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
dejugāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
dejugāri
|
Participium praesentis actīvi
|
dejugāns
|
Gerundium
|
dejugandī
|
Gerundivum
|
dejugandus, -a, -um
|
Основа перфекта: dejugāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
dejugāvī
|
dejugāverim
|
dejugāveram
|
dejugāvissem
|
dejugāverō
|
2 p.
|
dejugāvisti
|
dejugāveris
|
dejugāveras
|
dejugāvisses
|
dejugāveris
|
3 p.
|
dejugāvit
|
dejugāverit
|
dejugāverat
|
dejugāvisset
|
dejugāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
dejugāvimus
|
dejugāverimus
|
dejugāverāmus
|
dejugāvissēmus
|
dejugāverimus
|
2 p.
|
dejugāvistis
|
dejugāveritis
|
dejugāverātis
|
dejugāvissētis
|
dejugāveritis
|
3 p.
|
dejugāvērunt
|
dejugāverint
|
dejugāverant
|
dejugāvissent
|
dejugāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
dejugāvisse
|
Основа супина: dejugāt-
Participium perfecti passivi
|
dejugātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
dejugātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
dejugātum
|
Supinum II
|
dejugātū
|
dejugo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [jugum] отделять, удалять (aliquid Pac) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]