Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: defricā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
defricō
|
defricor
|
defricem
|
defricer
|
—
|
—
|
2 p.
|
defricas
|
defricāris
|
defrices
|
defricēris
|
defricā
|
defricare
|
3 p.
|
defricat
|
defricātur
|
defricet
|
defricētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
defricāmus
|
defricāmur
|
defricēmus
|
defricēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
defricātis
|
defricāmini
|
defricētis
|
defricēmini
|
defricāte
|
defricamini
|
3 p.
|
defricant
|
defricantur
|
defricent
|
defricentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
defricābam
|
defricābar
|
defricārem
|
defricārer
|
2 p.
|
defricābas
|
defricabāris
|
defricāres
|
defricarēris
|
3 p.
|
defricābat
|
defricabātur
|
defricāret
|
defricarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
defricabāmus
|
defricabāmur
|
defricarēmus
|
defricarēmur
|
2 p.
|
defricabātis
|
defricabamini
|
defricarētis
|
defricarēmini
|
3 p.
|
defricābant
|
defricabantur
|
defricarent
|
defricarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
defricābo
|
defricabor
|
—
|
2 p.
|
defricābis
|
defricaberis
|
defricāto
|
3 p.
|
defricābit
|
defricabitur
|
defricāto
|
Plur.
|
1 p.
|
defricabimus
|
defricabimur
|
—
|
2 p.
|
defricabitis
|
defricabimini
|
defricatōte
|
3 p.
|
defricabuntur
|
defricanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
defricāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
defricāri
|
Participium praesentis actīvi
|
defricāns
|
Gerundium
|
defricandī
|
Gerundivum
|
defricandus, -a, -um
|
Основа перфекта: defricāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
defricāvī
|
defricāverim
|
defricāveram
|
defricāvissem
|
defricāverō
|
2 p.
|
defricāvisti
|
defricāveris
|
defricāveras
|
defricāvisses
|
defricāveris
|
3 p.
|
defricāvit
|
defricāverit
|
defricāverat
|
defricāvisset
|
defricāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
defricāvimus
|
defricāverimus
|
defricāverāmus
|
defricāvissēmus
|
defricāverimus
|
2 p.
|
defricāvistis
|
defricāveritis
|
defricāverātis
|
defricāvissētis
|
defricāveritis
|
3 p.
|
defricāvērunt
|
defricāverint
|
defricāverant
|
defricāvissent
|
defricāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
defricāvisse
|
Основа супина: defricāt-
Participium perfecti passivi
|
defricātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
defricātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
defricātum
|
Supinum II
|
defricātū
|
defrico
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- тереть, обтирать (amphoram Cato); натирать (aliquid pumice PM); чистить (dentes O, Ctl);
- пробирать, осмеивать, бичевать (aliquem sale multo H). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]