Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: deculcā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
deculcō
|
deculcor
|
deculcem
|
deculcer
|
—
|
—
|
2 p.
|
deculcas
|
deculcāris
|
deculces
|
deculcēris
|
deculcā
|
deculcare
|
3 p.
|
deculcat
|
deculcātur
|
deculcet
|
deculcētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
deculcāmus
|
deculcāmur
|
deculcēmus
|
deculcēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
deculcātis
|
deculcāmini
|
deculcētis
|
deculcēmini
|
deculcāte
|
deculcamini
|
3 p.
|
deculcant
|
deculcantur
|
deculcent
|
deculcentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
deculcābam
|
deculcābar
|
deculcārem
|
deculcārer
|
2 p.
|
deculcābas
|
deculcabāris
|
deculcāres
|
deculcarēris
|
3 p.
|
deculcābat
|
deculcabātur
|
deculcāret
|
deculcarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
deculcabāmus
|
deculcabāmur
|
deculcarēmus
|
deculcarēmur
|
2 p.
|
deculcabātis
|
deculcabamini
|
deculcarētis
|
deculcarēmini
|
3 p.
|
deculcābant
|
deculcabantur
|
deculcarent
|
deculcarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
deculcābo
|
deculcabor
|
—
|
2 p.
|
deculcābis
|
deculcaberis
|
deculcāto
|
3 p.
|
deculcābit
|
deculcabitur
|
deculcāto
|
Plur.
|
1 p.
|
deculcabimus
|
deculcabimur
|
—
|
2 p.
|
deculcabitis
|
deculcabimini
|
deculcatōte
|
3 p.
|
deculcabuntur
|
deculcanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
deculcāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
deculcāri
|
Participium praesentis actīvi
|
deculcāns
|
Gerundium
|
deculcandī
|
Gerundivum
|
deculcandus, -a, -um
|
Основа перфекта: deculcāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
deculcāvī
|
deculcāverim
|
deculcāveram
|
deculcāvissem
|
deculcāverō
|
2 p.
|
deculcāvisti
|
deculcāveris
|
deculcāveras
|
deculcāvisses
|
deculcāveris
|
3 p.
|
deculcāvit
|
deculcāverit
|
deculcāverat
|
deculcāvisset
|
deculcāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
deculcāvimus
|
deculcāverimus
|
deculcāverāmus
|
deculcāvissēmus
|
deculcāverimus
|
2 p.
|
deculcāvistis
|
deculcāveritis
|
deculcāverātis
|
deculcāvissētis
|
deculcāveritis
|
3 p.
|
deculcāvērunt
|
deculcāverint
|
deculcāverant
|
deculcāvissent
|
deculcāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
deculcāvisse
|
Основа супина: deculcāt-
Participium perfecti passivi
|
deculcātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
deculcātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
deculcātum
|
Supinum II
|
deculcātū
|
deculco
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [calco] растаптывать, раздавливать (bacas pedibus PM); вбивать, втаптывать (aspros molares St) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]