Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: decitā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
decitō
|
decitor
|
decitem
|
deciter
|
—
|
—
|
2 p.
|
decitas
|
decitāris
|
decites
|
decitēris
|
decitā
|
decitare
|
3 p.
|
decitat
|
decitātur
|
decitet
|
decitētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
decitāmus
|
decitāmur
|
decitēmus
|
decitēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
decitātis
|
decitāmini
|
decitētis
|
decitēmini
|
decitāte
|
decitamini
|
3 p.
|
decitant
|
decitantur
|
decitent
|
decitentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
decitābam
|
decitābar
|
decitārem
|
decitārer
|
2 p.
|
decitābas
|
decitabāris
|
decitāres
|
decitarēris
|
3 p.
|
decitābat
|
decitabātur
|
decitāret
|
decitarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
decitabāmus
|
decitabāmur
|
decitarēmus
|
decitarēmur
|
2 p.
|
decitabātis
|
decitabamini
|
decitarētis
|
decitarēmini
|
3 p.
|
decitābant
|
decitabantur
|
decitarent
|
decitarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
decitābo
|
decitabor
|
—
|
2 p.
|
decitābis
|
decitaberis
|
decitāto
|
3 p.
|
decitābit
|
decitabitur
|
decitāto
|
Plur.
|
1 p.
|
decitabimus
|
decitabimur
|
—
|
2 p.
|
decitabitis
|
decitabimini
|
decitatōte
|
3 p.
|
decitabuntur
|
decitanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
decitāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
decitāri
|
Participium praesentis actīvi
|
decitāns
|
Gerundium
|
decitandī
|
Gerundivum
|
decitandus, -a, -um
|
Основа перфекта: decitāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
decitāvī
|
decitāverim
|
decitāveram
|
decitāvissem
|
decitāverō
|
2 p.
|
decitāvisti
|
decitāveris
|
decitāveras
|
decitāvisses
|
decitāveris
|
3 p.
|
decitāvit
|
decitāverit
|
decitāverat
|
decitāvisset
|
decitāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
decitāvimus
|
decitāverimus
|
decitāverāmus
|
decitāvissēmus
|
decitāverimus
|
2 p.
|
decitāvistis
|
decitāveritis
|
decitāverātis
|
decitāvissētis
|
decitāveritis
|
3 p.
|
decitāvērunt
|
decitāverint
|
decitāverant
|
decitāvissent
|
decitāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
decitāvisse
|
Основа супина: decitāt-
Participium perfecti passivi
|
decitātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
decitātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
decitātum
|
Supinum II
|
decitātū
|
decito
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- быстро передвигать (instabile vestigium Ap — v. l.) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]