Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: decarnā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
decarnō
|
decarnor
|
decarnem
|
decarner
|
—
|
—
|
2 p.
|
decarnas
|
decarnāris
|
decarnes
|
decarnēris
|
decarnā
|
decarnare
|
3 p.
|
decarnat
|
decarnātur
|
decarnet
|
decarnētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
decarnāmus
|
decarnāmur
|
decarnēmus
|
decarnēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
decarnātis
|
decarnāmini
|
decarnētis
|
decarnēmini
|
decarnāte
|
decarnamini
|
3 p.
|
decarnant
|
decarnantur
|
decarnent
|
decarnentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
decarnābam
|
decarnābar
|
decarnārem
|
decarnārer
|
2 p.
|
decarnābas
|
decarnabāris
|
decarnāres
|
decarnarēris
|
3 p.
|
decarnābat
|
decarnabātur
|
decarnāret
|
decarnarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
decarnabāmus
|
decarnabāmur
|
decarnarēmus
|
decarnarēmur
|
2 p.
|
decarnabātis
|
decarnabamini
|
decarnarētis
|
decarnarēmini
|
3 p.
|
decarnābant
|
decarnabantur
|
decarnarent
|
decarnarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
decarnābo
|
decarnabor
|
—
|
2 p.
|
decarnābis
|
decarnaberis
|
decarnāto
|
3 p.
|
decarnābit
|
decarnabitur
|
decarnāto
|
Plur.
|
1 p.
|
decarnabimus
|
decarnabimur
|
—
|
2 p.
|
decarnabitis
|
decarnabimini
|
decarnatōte
|
3 p.
|
decarnabuntur
|
decarnanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
decarnāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
decarnāri
|
Participium praesentis actīvi
|
decarnāns
|
Gerundium
|
decarnandī
|
Gerundivum
|
decarnandus, -a, -um
|
Основа перфекта: decarnāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
decarnāvī
|
decarnāverim
|
decarnāveram
|
decarnāvissem
|
decarnāverō
|
2 p.
|
decarnāvisti
|
decarnāveris
|
decarnāveras
|
decarnāvisses
|
decarnāveris
|
3 p.
|
decarnāvit
|
decarnāverit
|
decarnāverat
|
decarnāvisset
|
decarnāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
decarnāvimus
|
decarnāverimus
|
decarnāverāmus
|
decarnāvissēmus
|
decarnāverimus
|
2 p.
|
decarnāvistis
|
decarnāveritis
|
decarnāverātis
|
decarnāvissētis
|
decarnāveritis
|
3 p.
|
decarnāvērunt
|
decarnāverint
|
decarnāverant
|
decarnāvissent
|
decarnāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
decarnāvisse
|
Основа супина: decarnāt-
Participium perfecti passivi
|
decarnātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
decarnātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
decarnātum
|
Supinum II
|
decarnātū
|
decarno
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [caro] снимать мясо Veg ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]