Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: deblaterā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
deblaterō
deblateror
deblaterem
deblaterer
—
—
2 p.
deblateras
deblaterāris
deblateres
deblaterēris
deblaterā
deblaterare
3 p.
deblaterat
deblaterātur
deblateret
deblaterētur
—
—
Plur.
1 p.
deblaterāmus
deblaterāmur
deblaterēmus
deblaterēmur
—
—
2 p.
deblaterātis
deblaterāmini
deblaterētis
deblaterēmini
deblaterāte
deblateramini
3 p.
deblaterant
deblaterantur
deblaterent
deblaterentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
deblaterābam
deblaterābar
deblaterārem
deblaterārer
2 p.
deblaterābas
deblaterabāris
deblaterāres
deblaterarēris
3 p.
deblaterābat
deblaterabātur
deblaterāret
deblaterarētur
Plur.
1 p.
deblaterabāmus
deblaterabāmur
deblaterarēmus
deblaterarēmur
2 p.
deblaterabātis
deblaterabamini
deblaterarētis
deblaterarēmini
3 p.
deblaterābant
deblaterabantur
deblaterarent
deblaterarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
deblaterābo
deblaterabor
—
2 p.
deblaterābis
deblateraberis
deblaterāto
3 p.
deblaterābit
deblaterabitur
deblaterāto
Plur.
1 p.
deblaterabimus
deblaterabimur
—
2 p.
deblaterabitis
deblaterabimini
deblateratōte
3 p.
deblaterabuntur
deblateranto
Infīnitivus praesentis actīvi
deblaterāre
Infīnitivus praesentis passīvi
deblaterāri
Participium praesentis actīvi
deblaterāns
Gerundium
deblaterandī
Gerundivum
deblaterandus, -a, -um
Основа перфекта: deblaterāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
deblaterāvī
deblaterāverim
deblaterāveram
deblaterāvissem
deblaterāverō
2 p.
deblaterāvisti
deblaterāveris
deblaterāveras
deblaterāvisses
deblaterāveris
3 p.
deblaterāvit
deblaterāverit
deblaterāverat
deblaterāvisset
deblaterāverit
Pl.
1 p.
deblaterāvimus
deblaterāverimus
deblaterāverāmus
deblaterāvissēmus
deblaterāverimus
2 p.
deblaterāvistis
deblaterāveritis
deblaterāverātis
deblaterāvissētis
deblaterāveritis
3 p.
deblaterāvērunt
deblaterāverint
deblaterāverant
deblaterāvissent
deblaterāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
deblaterāvisse
Основа супина: deblaterāt-
Participium perfecti passivi
deblaterātus, -a, -um
Participium futuri activi
deblaterātūrus, -a, -um
Supinum I
deblaterātum
Supinum II
deblaterātū
deblatero
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
выбалтывать, разбалтывать (vicinis omnibus Pl ); оттараторить, отбарабанить (deblateratis versuum multis milibus AG ) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]