Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: cumminā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
cumminō
|
cumminor
|
cumminem
|
cumminer
|
—
|
—
|
2 p.
|
cumminas
|
cummināris
|
cummines
|
cumminēris
|
cumminā
|
cumminare
|
3 p.
|
cumminat
|
cumminātur
|
cumminet
|
cumminētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
cummināmus
|
cummināmur
|
cumminēmus
|
cumminēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
cumminātis
|
cummināmini
|
cumminētis
|
cumminēmini
|
cummināte
|
cumminamini
|
3 p.
|
cumminant
|
cumminantur
|
cumminent
|
cumminentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
cumminābam
|
cumminābar
|
cumminārem
|
cumminārer
|
2 p.
|
cumminābas
|
cumminabāris
|
cummināres
|
cumminarēris
|
3 p.
|
cumminābat
|
cumminabātur
|
cummināret
|
cumminarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
cumminabāmus
|
cumminabāmur
|
cumminarēmus
|
cumminarēmur
|
2 p.
|
cumminabātis
|
cumminabamini
|
cumminarētis
|
cumminarēmini
|
3 p.
|
cumminābant
|
cumminabantur
|
cumminarent
|
cumminarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
cumminābo
|
cumminabor
|
—
|
2 p.
|
cumminābis
|
cumminaberis
|
cummināto
|
3 p.
|
cumminābit
|
cumminabitur
|
cummināto
|
Plur.
|
1 p.
|
cumminabimus
|
cumminabimur
|
—
|
2 p.
|
cumminabitis
|
cumminabimini
|
cumminatōte
|
3 p.
|
cumminabuntur
|
cumminanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
cummināre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
cummināri
|
Participium praesentis actīvi
|
cummināns
|
Gerundium
|
cumminandī
|
Gerundivum
|
cumminandus, -a, -um
|
Основа перфекта: cummināv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
cummināvī
|
cummināverim
|
cummināveram
|
cummināvissem
|
cummināverō
|
2 p.
|
cummināvisti
|
cummināveris
|
cummināveras
|
cummināvisses
|
cummināveris
|
3 p.
|
cummināvit
|
cummināverit
|
cummināverat
|
cummināvisset
|
cummināverit
|
Pl.
|
1 p.
|
cummināvimus
|
cummināverimus
|
cummināverāmus
|
cummināvissēmus
|
cummināverimus
|
2 p.
|
cummināvistis
|
cummināveritis
|
cummināverātis
|
cummināvissētis
|
cummināveritis
|
3 p.
|
cummināvērunt
|
cummināverint
|
cummināverant
|
cummināvissent
|
cummināverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
cummināvisse
|
Основа супина: cummināt-
Participium perfecti passivi
|
cumminātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
cumminātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
cumminātum
|
Supinum II
|
cumminātū
|
cummino
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- выделять камедь (prunus cumminat Pall) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]