Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: convulnerā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
convulnerō
|
convulneror
|
convulnerem
|
convulnerer
|
—
|
—
|
2 p.
|
convulneras
|
convulnerāris
|
convulneres
|
convulnerēris
|
convulnerā
|
convulnerare
|
3 p.
|
convulnerat
|
convulnerātur
|
convulneret
|
convulnerētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
convulnerāmus
|
convulnerāmur
|
convulnerēmus
|
convulnerēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
convulnerātis
|
convulnerāmini
|
convulnerētis
|
convulnerēmini
|
convulnerāte
|
convulneramini
|
3 p.
|
convulnerant
|
convulnerantur
|
convulnerent
|
convulnerentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
convulnerābam
|
convulnerābar
|
convulnerārem
|
convulnerārer
|
2 p.
|
convulnerābas
|
convulnerabāris
|
convulnerāres
|
convulnerarēris
|
3 p.
|
convulnerābat
|
convulnerabātur
|
convulnerāret
|
convulnerarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
convulnerabāmus
|
convulnerabāmur
|
convulnerarēmus
|
convulnerarēmur
|
2 p.
|
convulnerabātis
|
convulnerabamini
|
convulnerarētis
|
convulnerarēmini
|
3 p.
|
convulnerābant
|
convulnerabantur
|
convulnerarent
|
convulnerarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
convulnerābo
|
convulnerabor
|
—
|
2 p.
|
convulnerābis
|
convulneraberis
|
convulnerāto
|
3 p.
|
convulnerābit
|
convulnerabitur
|
convulnerāto
|
Plur.
|
1 p.
|
convulnerabimus
|
convulnerabimur
|
—
|
2 p.
|
convulnerabitis
|
convulnerabimini
|
convulneratōte
|
3 p.
|
convulnerabuntur
|
convulneranto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
convulnerāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
convulnerāri
|
Participium praesentis actīvi
|
convulnerāns
|
Gerundium
|
convulnerandī
|
Gerundivum
|
convulnerandus, -a, -um
|
Основа перфекта: convulnerāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
convulnerāvī
|
convulnerāverim
|
convulnerāveram
|
convulnerāvissem
|
convulnerāverō
|
2 p.
|
convulnerāvisti
|
convulnerāveris
|
convulnerāveras
|
convulnerāvisses
|
convulnerāveris
|
3 p.
|
convulnerāvit
|
convulnerāverit
|
convulnerāverat
|
convulnerāvisset
|
convulnerāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
convulnerāvimus
|
convulnerāverimus
|
convulnerāverāmus
|
convulnerāvissēmus
|
convulnerāverimus
|
2 p.
|
convulnerāvistis
|
convulnerāveritis
|
convulnerāverātis
|
convulnerāvissētis
|
convulnerāveritis
|
3 p.
|
convulnerāvērunt
|
convulnerāverint
|
convulnerāverant
|
convulnerāvissent
|
convulnerāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
convulnerāvisse
|
Основа супина: convulnerāt-
Participium perfecti passivi
|
convulnerātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
convulnerātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
convulnerātum
|
Supinum II
|
convulnerātū
|
convulnero
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- тяжело ранить, изранить (aliquem falce Just; перен. libidinibus Sen);
- клеймить (frontem punctis PJ);
- пробуравливать (fistulas Frontin). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]