Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: colluminā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
colluminō
|
colluminor
|
colluminem
|
colluminer
|
—
|
—
|
2 p.
|
colluminas
|
collumināris
|
collumines
|
colluminēris
|
colluminā
|
colluminare
|
3 p.
|
colluminat
|
colluminātur
|
colluminet
|
colluminētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
collumināmus
|
collumināmur
|
colluminēmus
|
colluminēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
colluminātis
|
collumināmini
|
colluminētis
|
colluminēmini
|
collumināte
|
colluminamini
|
3 p.
|
colluminant
|
colluminantur
|
colluminent
|
colluminentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
colluminābam
|
colluminābar
|
colluminārem
|
colluminārer
|
2 p.
|
colluminābas
|
colluminabāris
|
collumināres
|
colluminarēris
|
3 p.
|
colluminābat
|
colluminabātur
|
collumināret
|
colluminarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
colluminabāmus
|
colluminabāmur
|
colluminarēmus
|
colluminarēmur
|
2 p.
|
colluminabātis
|
colluminabamini
|
colluminarētis
|
colluminarēmini
|
3 p.
|
colluminābant
|
colluminabantur
|
colluminarent
|
colluminarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
colluminābo
|
colluminabor
|
—
|
2 p.
|
colluminābis
|
colluminaberis
|
collumināto
|
3 p.
|
colluminābit
|
colluminabitur
|
collumināto
|
Plur.
|
1 p.
|
colluminabimus
|
colluminabimur
|
—
|
2 p.
|
colluminabitis
|
colluminabimini
|
colluminatōte
|
3 p.
|
colluminabuntur
|
colluminanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
collumināre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
collumināri
|
Participium praesentis actīvi
|
collumināns
|
Gerundium
|
colluminandī
|
Gerundivum
|
colluminandus, -a, -um
|
Основа перфекта: collumināv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
collumināvī
|
collumināverim
|
collumināveram
|
collumināvissem
|
collumināverō
|
2 p.
|
collumināvisti
|
collumināveris
|
collumināveras
|
collumināvisses
|
collumināveris
|
3 p.
|
collumināvit
|
collumināverit
|
collumināverat
|
collumināvisset
|
collumināverit
|
Pl.
|
1 p.
|
collumināvimus
|
collumināverimus
|
collumināverāmus
|
collumināvissēmus
|
collumināverimus
|
2 p.
|
collumināvistis
|
collumināveritis
|
collumināverātis
|
collumināvissētis
|
collumināveritis
|
3 p.
|
collumināvērunt
|
collumināverint
|
collumināverant
|
collumināvissent
|
collumināverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
collumināvisse
|
Основа супина: collumināt-
Participium perfecti passivi
|
colluminātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
colluminātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
colluminātum
|
Supinum II
|
colluminātū
|
collumino
Глагол, первое спряжение.
Приставка: col-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- всесторонне освещать (aliquem Ap) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]