Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: circummunī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
circummuniō
|
circummunior
|
circummuniam
|
circummuniar
|
—
|
—
|
2 p.
|
circummunis
|
circummunīris
|
circummunias
|
circummuniāris
|
circummunī
|
circummunīre
|
3 p.
|
circummunit
|
circummunītur
|
circummuniat
|
circummuniātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
circummunīmus
|
circummunīmur
|
circummuniāmus
|
circummuniāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
circummunītis
|
circummunimini
|
circummuniātis
|
circummuniāmini
|
circummunīte
|
circummunimini
|
3 p.
|
circummuniunt
|
circummuniuntur
|
circummuniant
|
circummuniantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
circummuniēbam
|
circummuniēbar
|
circummunīrem
|
circummunīrer
|
2 p.
|
circummuniēbas
|
circummuniebāris
|
circummunīres
|
circummunirēris
|
3 p.
|
circummuniēbat
|
circummuniebātur
|
circummunīret
|
circummunirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
circummuniebāmus
|
circummuniebāmur
|
circummunirēmus
|
circummunirēmur
|
2 p.
|
circummuniebātis
|
circummuniebamini
|
circummunirētis
|
circummunirēmini
|
3 p.
|
circummuniēbant
|
circummuniebantur
|
circummunīrent
|
circummunirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
circummuniam
|
circummuniar
|
—
|
2 p.
|
circummunies
|
circummuniēris
|
circummunīto
|
3 p.
|
circummuniet
|
circummuniētur
|
circummunīto
|
Plur.
|
1 p.
|
circummuniēmus
|
circummuniēmur
|
—
|
2 p.
|
circummuniētis
|
circummuniemini
|
circummunitōte
|
3 p.
|
circummunientur
|
circummuniunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
circummunīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
circummunīri
|
Participium praesentis actīvi
|
circummuniens
|
Gerundium
|
circummuniendi
|
Gerundivum
|
circummuniendus, -a, -um
|
Основа перфекта: circummunīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
circummunīvī
|
circummunīverim
|
circummunīveram
|
circummunīvissem
|
circummunīverō
|
2 p.
|
circummunīvisti
|
circummunīveris
|
circummunīveras
|
circummunīvisses
|
circummunīveris
|
3 p.
|
circummunīvit
|
circummunīverit
|
circummunīverat
|
circummunīvisset
|
circummunīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
circummunīvimus
|
circummunīverimus
|
circummunīverāmus
|
circummunīvissēmus
|
circummunīverimus
|
2 p.
|
circummunīvistis
|
circummunīveritis
|
circummunīverātis
|
circummunīvissētis
|
circummunīveritis
|
3 p.
|
circummunīvērunt
|
circummunīverint
|
circummunīverant
|
circummunīvissent
|
circummunīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
circummunīvisse
|
Основа супина: circummunīt-
Participium perfecti passivi
|
circummunītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
circummunītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
circummunītum
|
Supinum II
|
circummunītū
|
circummunio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: circum-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- укреплять кругом, со всех сторон окружать укреплениями (urbem castellis Cs);
- ограждать, обносить, защищать (plantas caveis Col);
- запирать, держать взаперти (ut ferae circummuniti, sc. obsides Cs). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]