Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: circumcumulā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
circumcumulō
|
circumcumulor
|
circumcumulem
|
circumcumuler
|
—
|
—
|
2 p.
|
circumcumulas
|
circumcumulāris
|
circumcumules
|
circumcumulēris
|
circumcumulā
|
circumcumulare
|
3 p.
|
circumcumulat
|
circumcumulātur
|
circumcumulet
|
circumcumulētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
circumcumulāmus
|
circumcumulāmur
|
circumcumulēmus
|
circumcumulēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
circumcumulātis
|
circumcumulāmini
|
circumcumulētis
|
circumcumulēmini
|
circumcumulāte
|
circumcumulamini
|
3 p.
|
circumcumulant
|
circumcumulantur
|
circumcumulent
|
circumcumulentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
circumcumulābam
|
circumcumulābar
|
circumcumulārem
|
circumcumulārer
|
2 p.
|
circumcumulābas
|
circumcumulabāris
|
circumcumulāres
|
circumcumularēris
|
3 p.
|
circumcumulābat
|
circumcumulabātur
|
circumcumulāret
|
circumcumularētur
|
Plur.
|
1 p.
|
circumcumulabāmus
|
circumcumulabāmur
|
circumcumularēmus
|
circumcumularēmur
|
2 p.
|
circumcumulabātis
|
circumcumulabamini
|
circumcumularētis
|
circumcumularēmini
|
3 p.
|
circumcumulābant
|
circumcumulabantur
|
circumcumularent
|
circumcumularentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
circumcumulābo
|
circumcumulabor
|
—
|
2 p.
|
circumcumulābis
|
circumcumulaberis
|
circumcumulāto
|
3 p.
|
circumcumulābit
|
circumcumulabitur
|
circumcumulāto
|
Plur.
|
1 p.
|
circumcumulabimus
|
circumcumulabimur
|
—
|
2 p.
|
circumcumulabitis
|
circumcumulabimini
|
circumcumulatōte
|
3 p.
|
circumcumulabuntur
|
circumcumulanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
circumcumulāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
circumcumulāri
|
Participium praesentis actīvi
|
circumcumulāns
|
Gerundium
|
circumcumulandī
|
Gerundivum
|
circumcumulandus, -a, -um
|
Основа перфекта: circumcumulāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
circumcumulāvī
|
circumcumulāverim
|
circumcumulāveram
|
circumcumulāvissem
|
circumcumulāverō
|
2 p.
|
circumcumulāvisti
|
circumcumulāveris
|
circumcumulāveras
|
circumcumulāvisses
|
circumcumulāveris
|
3 p.
|
circumcumulāvit
|
circumcumulāverit
|
circumcumulāverat
|
circumcumulāvisset
|
circumcumulāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
circumcumulāvimus
|
circumcumulāverimus
|
circumcumulāverāmus
|
circumcumulāvissēmus
|
circumcumulāverimus
|
2 p.
|
circumcumulāvistis
|
circumcumulāveritis
|
circumcumulāverātis
|
circumcumulāvissētis
|
circumcumulāveritis
|
3 p.
|
circumcumulāvērunt
|
circumcumulāverint
|
circumcumulāverant
|
circumcumulāvissent
|
circumcumulāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
circumcumulāvisse
|
Основа супина: circumcumulāt-
Participium perfecti passivi
|
circumcumulātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
circumcumulātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
circumcumulātum
|
Supinum II
|
circumcumulātū
|
circumcumulo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: circum-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- нагромождать, насыпать вокруг (exanimes circumcumulantur acervi St) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]