Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: articulā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
articulō
|
articulor
|
articulem
|
articuler
|
—
|
—
|
2 p.
|
articulas
|
articulāris
|
articules
|
articulēris
|
articulā
|
articulare
|
3 p.
|
articulat
|
articulātur
|
articulet
|
articulētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
articulāmus
|
articulāmur
|
articulēmus
|
articulēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
articulātis
|
articulāmini
|
articulētis
|
articulēmini
|
articulāte
|
articulamini
|
3 p.
|
articulant
|
articulantur
|
articulent
|
articulentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
articulābam
|
articulābar
|
articulārem
|
articulārer
|
2 p.
|
articulābas
|
articulabāris
|
articulāres
|
articularēris
|
3 p.
|
articulābat
|
articulabātur
|
articulāret
|
articularētur
|
Plur.
|
1 p.
|
articulabāmus
|
articulabāmur
|
articularēmus
|
articularēmur
|
2 p.
|
articulabātis
|
articulabamini
|
articularētis
|
articularēmini
|
3 p.
|
articulābant
|
articulabantur
|
articularent
|
articularentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
articulābo
|
articulabor
|
—
|
2 p.
|
articulābis
|
articulaberis
|
articulāto
|
3 p.
|
articulābit
|
articulabitur
|
articulāto
|
Plur.
|
1 p.
|
articulabimus
|
articulabimur
|
—
|
2 p.
|
articulabitis
|
articulabimini
|
articulatōte
|
3 p.
|
articulabuntur
|
articulanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
articulāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
articulāri
|
Participium praesentis actīvi
|
articulāns
|
Gerundium
|
articulandī
|
Gerundivum
|
articulandus, -a, -um
|
Основа перфекта: articulāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
articulāvī
|
articulāverim
|
articulāveram
|
articulāvissem
|
articulāverō
|
2 p.
|
articulāvisti
|
articulāveris
|
articulāveras
|
articulāvisses
|
articulāveris
|
3 p.
|
articulāvit
|
articulāverit
|
articulāverat
|
articulāvisset
|
articulāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
articulāvimus
|
articulāverimus
|
articulāverāmus
|
articulāvissēmus
|
articulāverimus
|
2 p.
|
articulāvistis
|
articulāveritis
|
articulāverātis
|
articulāvissētis
|
articulāveritis
|
3 p.
|
articulāvērunt
|
articulāverint
|
articulāverant
|
articulāvissent
|
articulāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
articulāvisse
|
Основа супина: articulāt-
Participium perfecti passivi
|
articulātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
articulātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
articulātum
|
Supinum II
|
articulātū
|
articulo
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- [articulus 5]расчленять, (о речи) артикулировать, членораздельно, ясно произносить (voces Lcr; verba Ap). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]