applico

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: applicā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	applicō	applicor	applicem	applicer	—	—
	2 p.	applicas	applicāris	applices	applicēris	applicā	applicare
	3 p.	applicat	applicātur	applicet	applicētur	—	—
Plur.	1 p.	applicāmus	applicāmur	applicēmus	applicēmur	—	—
	2 p.	applicātis	applicāmini	applicētis	applicēmini	applicāte	applicamini
	3 p.	applicant	applicantur	applicent	applicentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	applicābam	applicābar	applicārem	applicārer
	2 p.	applicābas	applicabāris	applicāres	applicarēris
	3 p.	applicābat	applicabātur	applicāret	applicarētur
Plur.	1 p.	applicabāmus	applicabāmur	applicarēmus	applicarēmur
	2 p.	applicabātis	applicabamini	applicarētis	applicarēmini
	3 p.	applicābant	applicabantur	applicarent	applicarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	applicābo	applicabor	—
	2 p.	applicābis	applicaberis	applicāto
	3 p.	applicābit	applicabitur	applicāto
Plur.	1 p.	applicabimus	applicabimur	—
	2 p.	applicabitis	applicabimini	applicatōte
	3 p.	applicabuntur	applicanto

Infīnitivus praesentis actīvi	applicāre
Infīnitivus praesentis passīvi	applicāri
Participium praesentis actīvi	applicāns
Gerundium	applicandī
Gerundivum	applicandus, -a, -um

Основа перфекта: applicāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	applicāvī	applicāverim	applicāveram	applicāvissem	applicāverō
	2 p.	applicāvisti	applicāveris	applicāveras	applicāvisses	applicāveris
	3 p.	applicāvit	applicāverit	applicāverat	applicāvisset	applicāverit
Pl.	1 p.	applicāvimus	applicāverimus	applicāverāmus	applicāvissēmus	applicāverimus
	2 p.	applicāvistis	applicāveritis	applicāverātis	applicāvissētis	applicāveritis
	3 p.	applicāvērunt	applicāverint	applicāverant	applicāvissent	applicāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	applicāvisse

Основа супина: applicāt-

Participium perfecti passivi	applicātus, -a, -um
Participium futuri activi	applicātūrus, -a, -um
Supinum I	applicātum
Supinum II	applicātū

applico

Глагол, первое спряжение.

Приставка: ap-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. : se a. предаваться, заниматься, посвящать себя (ad philosophiam, ad historiam scribendam C); стремиться (ad amicitiam alicujus C): mentem magnis a. Pt стремиться к великим целям. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Происходит от праиндоевр. *ad- «к, у; около» + plicāre «складывать, свёртывать» (восходит к праиндоевр. *plek- «плести, скручивать»).