Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: angariā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
angariō
|
angarior
|
angariem
|
angarier
|
—
|
—
|
2 p.
|
angarias
|
angariāris
|
angaries
|
angariēris
|
angariā
|
angariare
|
3 p.
|
angariat
|
angariātur
|
angariet
|
angariētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
angariāmus
|
angariāmur
|
angariēmus
|
angariēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
angariātis
|
angariāmini
|
angariētis
|
angariēmini
|
angariāte
|
angariamini
|
3 p.
|
angariant
|
angariantur
|
angarient
|
angarientur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
angariābam
|
angariābar
|
angariārem
|
angariārer
|
2 p.
|
angariābas
|
angariabāris
|
angariāres
|
angariarēris
|
3 p.
|
angariābat
|
angariabātur
|
angariāret
|
angariarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
angariabāmus
|
angariabāmur
|
angariarēmus
|
angariarēmur
|
2 p.
|
angariabātis
|
angariabamini
|
angariarētis
|
angariarēmini
|
3 p.
|
angariābant
|
angariabantur
|
angariarent
|
angariarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
angariābo
|
angariabor
|
—
|
2 p.
|
angariābis
|
angariaberis
|
angariāto
|
3 p.
|
angariābit
|
angariabitur
|
angariāto
|
Plur.
|
1 p.
|
angariabimus
|
angariabimur
|
—
|
2 p.
|
angariabitis
|
angariabimini
|
angariatōte
|
3 p.
|
angariabuntur
|
angarianto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
angariāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
angariāri
|
Participium praesentis actīvi
|
angariāns
|
Gerundium
|
angariandī
|
Gerundivum
|
angariandus, -a, -um
|
Основа перфекта: angariāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
angariāvī
|
angariāverim
|
angariāveram
|
angariāvissem
|
angariāverō
|
2 p.
|
angariāvisti
|
angariāveris
|
angariāveras
|
angariāvisses
|
angariāveris
|
3 p.
|
angariāvit
|
angariāverit
|
angariāverat
|
angariāvisset
|
angariāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
angariāvimus
|
angariāverimus
|
angariāverāmus
|
angariāvissēmus
|
angariāverimus
|
2 p.
|
angariāvistis
|
angariāveritis
|
angariāverātis
|
angariāvissētis
|
angariāveritis
|
3 p.
|
angariāvērunt
|
angariāverint
|
angariāverant
|
angariāvissent
|
angariāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
angariāvisse
|
Основа супина: angariāt-
Participium perfecti passivi
|
angariātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
angariātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
angariātum
|
Supinum II
|
angariātū
|
angario
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- принуждать, заставлять (aliquem, ut tolleret crucem ejus Vlg). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]