Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: aemulā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
aemulō
|
aemulor
|
aemulem
|
aemuler
|
—
|
—
|
2 p.
|
aemulas
|
aemulāris
|
aemules
|
aemulēris
|
aemulā
|
aemulare
|
3 p.
|
aemulat
|
aemulātur
|
aemulet
|
aemulētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
aemulāmus
|
aemulāmur
|
aemulēmus
|
aemulēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
aemulātis
|
aemulāmini
|
aemulētis
|
aemulēmini
|
aemulāte
|
aemulamini
|
3 p.
|
aemulant
|
aemulantur
|
aemulent
|
aemulentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
aemulābam
|
aemulābar
|
aemulārem
|
aemulārer
|
2 p.
|
aemulābas
|
aemulabāris
|
aemulāres
|
aemularēris
|
3 p.
|
aemulābat
|
aemulabātur
|
aemulāret
|
aemularētur
|
Plur.
|
1 p.
|
aemulabāmus
|
aemulabāmur
|
aemularēmus
|
aemularēmur
|
2 p.
|
aemulabātis
|
aemulabamini
|
aemularētis
|
aemularēmini
|
3 p.
|
aemulābant
|
aemulabantur
|
aemularent
|
aemularentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
aemulābo
|
aemulabor
|
—
|
2 p.
|
aemulābis
|
aemulaberis
|
aemulāto
|
3 p.
|
aemulābit
|
aemulabitur
|
aemulāto
|
Plur.
|
1 p.
|
aemulabimus
|
aemulabimur
|
—
|
2 p.
|
aemulabitis
|
aemulabimini
|
aemulatōte
|
3 p.
|
aemulabuntur
|
aemulanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
aemulāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
aemulāri
|
Participium praesentis actīvi
|
aemulāns
|
Gerundium
|
aemulandī
|
Gerundivum
|
aemulandus, -a, -um
|
ae-mu-lō
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- то же, что aemulor ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]