Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: accantitā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
accantitō
|
accantitor
|
accantitem
|
accantiter
|
—
|
—
|
2 p.
|
accantitas
|
accantitāris
|
accantites
|
accantitēris
|
accantitā
|
accantitare
|
3 p.
|
accantitat
|
accantitātur
|
accantitet
|
accantitētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
accantitāmus
|
accantitāmur
|
accantitēmus
|
accantitēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
accantitātis
|
accantitāmini
|
accantitētis
|
accantitēmini
|
accantitāte
|
accantitamini
|
3 p.
|
accantitant
|
accantitantur
|
accantitent
|
accantitentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
accantitābam
|
accantitābar
|
accantitārem
|
accantitārer
|
2 p.
|
accantitābas
|
accantitabāris
|
accantitāres
|
accantitarēris
|
3 p.
|
accantitābat
|
accantitabātur
|
accantitāret
|
accantitarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
accantitabāmus
|
accantitabāmur
|
accantitarēmus
|
accantitarēmur
|
2 p.
|
accantitabātis
|
accantitabamini
|
accantitarētis
|
accantitarēmini
|
3 p.
|
accantitābant
|
accantitabantur
|
accantitarent
|
accantitarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
accantitābo
|
accantitabor
|
—
|
2 p.
|
accantitābis
|
accantitaberis
|
accantitāto
|
3 p.
|
accantitābit
|
accantitabitur
|
accantitāto
|
Plur.
|
1 p.
|
accantitabimus
|
accantitabimur
|
—
|
2 p.
|
accantitabitis
|
accantitabimini
|
accantitatōte
|
3 p.
|
accantitabuntur
|
accantitanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
accantitāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
accantitāri
|
Participium praesentis actīvi
|
accantitāns
|
Gerundium
|
accantitandī
|
Gerundivum
|
accantitandus, -a, -um
|
accantito
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ac-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- то же, что accanto ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]