εκκλησιαστικός

Материал из Викисловаря

Греческий[править]

Морфологические и синтаксические свойства[править]

Падеж Род
Муж. Жен. Ср.
Единственное число
Им. εκκλησιαστικός εκκλησιαστική εκκλησιαστικό
Род. εκκλησιαστικού εκκλησιαστικής εκκλησιαστικού
Вин. εκκλησιαστικό εκκλησιαστική εκκλησιαστικό
Зв. εκκλησιαστικέ εκκλησιαστική εκκλησιαστικό
Множественное число
Им. εκκλησιαστικοί εκκλησιαστικές εκκλησιαστικά
Род. εκκλησιαστικών εκκλησιαστικών εκκλησιαστικών
Вин. εκκλησιαστικούς εκκλησιαστικές εκκλησιαστικά
Зв. εκκλησιαστικοί εκκλησιαστικές εκκλησιαστικά

εκ-κλη-σι-α-στι-κός

Прилагательное, склонение Ε1 (–ός, –ή, –ό; тип склонения — καλός).

Корень: --.

Произношение[править]

  • МФА: [e̞.kli.si.as.tiˈko̞s]

Семантические свойства[править]

Значение[править]

  1. церковный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Синонимы[править]

Антонимы[править]

  1. αντιεκκλησιαστικός

Гиперонимы[править]

Гипонимы[править]

Родственные слова[править]

Ближайшее родство

Этимология[править]

Происходит от ??

Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]

Библиография[править]