Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: suscitā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
suscitō
|
suscitor
|
suscitem
|
susciter
|
—
|
—
|
2 p.
|
suscitas
|
suscitāris
|
suscites
|
suscitēris
|
suscitā
|
suscitare
|
3 p.
|
suscitat
|
suscitātur
|
suscitet
|
suscitētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
suscitāmus
|
suscitāmur
|
suscitēmus
|
suscitēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
suscitātis
|
suscitāmini
|
suscitētis
|
suscitēmini
|
suscitāte
|
suscitamini
|
3 p.
|
suscitant
|
suscitantur
|
suscitent
|
suscitentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
suscitābam
|
suscitābar
|
suscitārem
|
suscitārer
|
2 p.
|
suscitābas
|
suscitabāris
|
suscitāres
|
suscitarēris
|
3 p.
|
suscitābat
|
suscitabātur
|
suscitāret
|
suscitarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
suscitabāmus
|
suscitabāmur
|
suscitarēmus
|
suscitarēmur
|
2 p.
|
suscitabātis
|
suscitabamini
|
suscitarētis
|
suscitarēmini
|
3 p.
|
suscitābant
|
suscitabantur
|
suscitarent
|
suscitarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
suscitābo
|
suscitabor
|
—
|
2 p.
|
suscitābis
|
suscitaberis
|
suscitāto
|
3 p.
|
suscitābit
|
suscitabitur
|
suscitāto
|
Plur.
|
1 p.
|
suscitabimus
|
suscitabimur
|
—
|
2 p.
|
suscitabitis
|
suscitabimini
|
suscitatōte
|
3 p.
|
suscitabuntur
|
suscitanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
suscitāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
suscitāri
|
Participium praesentis actīvi
|
suscitāns
|
Gerundium
|
suscitandī
|
Gerundivum
|
suscitandus, -a, -um
|
Основа перфекта: suscitāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
suscitāvī
|
suscitāverim
|
suscitāveram
|
suscitāvissem
|
suscitāverō
|
2 p.
|
suscitāvisti
|
suscitāveris
|
suscitāveras
|
suscitāvisses
|
suscitāveris
|
3 p.
|
suscitāvit
|
suscitāverit
|
suscitāverat
|
suscitāvisset
|
suscitāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
suscitāvimus
|
suscitāverimus
|
suscitāverāmus
|
suscitāvissēmus
|
suscitāverimus
|
2 p.
|
suscitāvistis
|
suscitāveritis
|
suscitāverātis
|
suscitāvissētis
|
suscitāveritis
|
3 p.
|
suscitāvērunt
|
suscitāverint
|
suscitāverant
|
suscitāvissent
|
suscitāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
suscitāvisse
|
Основа супина: suscitāt-
Participium perfecti passivi
|
suscitātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
suscitātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
suscitātum
|
Supinum II
|
suscitātū
|
suscito
Глагол, первое спряжение.
Приставка: sus-; корень: --.
Семантические свойства[править]
1. Разжигаю
2. Пробуждаю
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]