Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: fornicā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
fornicō
fornicor
fornicem
fornicer
—
—
2 p.
fornicas
fornicāris
fornices
fornicēris
fornicā
fornicare
3 p.
fornicat
fornicātur
fornicet
fornicētur
—
—
Plur.
1 p.
fornicāmus
fornicāmur
fornicēmus
fornicēmur
—
—
2 p.
fornicātis
fornicāmini
fornicētis
fornicēmini
fornicāte
fornicamini
3 p.
fornicant
fornicantur
fornicent
fornicentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
fornicābam
fornicābar
fornicārem
fornicārer
2 p.
fornicābas
fornicabāris
fornicāres
fornicarēris
3 p.
fornicābat
fornicabātur
fornicāret
fornicarētur
Plur.
1 p.
fornicabāmus
fornicabāmur
fornicarēmus
fornicarēmur
2 p.
fornicabātis
fornicabamini
fornicarētis
fornicarēmini
3 p.
fornicābant
fornicabantur
fornicarent
fornicarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
fornicābo
fornicabor
—
2 p.
fornicābis
fornicaberis
fornicāto
3 p.
fornicābit
fornicabitur
fornicāto
Plur.
1 p.
fornicabimus
fornicabimur
—
2 p.
fornicabitis
fornicabimini
fornicatōte
3 p.
fornicabuntur
fornicanto
Infīnitivus praesentis actīvi
fornicāre
Infīnitivus praesentis passīvi
fornicāri
Participium praesentis actīvi
fornicāns
Gerundium
fornicandī
Gerundivum
fornicandus, -a, -um
Основа перфекта: fornicāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
fornicāvī
fornicāverim
fornicāveram
fornicāvissem
fornicāverō
2 p.
fornicāvisti
fornicāveris
fornicāveras
fornicāvisses
fornicāveris
3 p.
fornicāvit
fornicāverit
fornicāverat
fornicāvisset
fornicāverit
Pl.
1 p.
fornicāvimus
fornicāverimus
fornicāverāmus
fornicāvissēmus
fornicāverimus
2 p.
fornicāvistis
fornicāveritis
fornicāverātis
fornicāvissētis
fornicāveritis
3 p.
fornicāvērunt
fornicāverint
fornicāverant
fornicāvissent
fornicāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
fornicāvisse
Основа супина: fornicāt-
Participium perfecti passivi
fornicātus, -a, -um
Participium futuri activi
fornicātūrus, -a, -um
Supinum I
fornicātum
Supinum II
fornicātū
fornico
Глагол, первое спряжение.
Корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
и fornicor, —, ari предаваться разврату Eccl . ◆ Et utique sufficit tantum numerum XXIV milium populi fornicantis in filias Madian una plaga ruisse. — В любом случае хватает [для подтверждения нашего взгляда] числа 24 тысяч из предавшегося разврату с дочерьми Моава народа, которые погибли одним ударом. Квинт Септимий Флоренс Тертуллиан , «De pudicitia»
meretricor , scortor
lupor
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]