Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: conviciā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
conviciō
|
convicior
|
conviciem
|
convicier
|
—
|
—
|
2 p.
|
convicias
|
conviciāris
|
convicies
|
conviciēris
|
conviciā
|
conviciare
|
3 p.
|
conviciat
|
conviciātur
|
conviciet
|
conviciētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
conviciāmus
|
conviciāmur
|
conviciēmus
|
conviciēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
conviciātis
|
conviciāmini
|
conviciētis
|
conviciēmini
|
conviciāte
|
conviciamini
|
3 p.
|
conviciant
|
conviciantur
|
convicient
|
convicientur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
conviciābam
|
conviciābar
|
conviciārem
|
conviciārer
|
2 p.
|
conviciābas
|
conviciabāris
|
conviciāres
|
conviciarēris
|
3 p.
|
conviciābat
|
conviciabātur
|
conviciāret
|
conviciarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
conviciabāmus
|
conviciabāmur
|
conviciarēmus
|
conviciarēmur
|
2 p.
|
conviciabātis
|
conviciabamini
|
conviciarētis
|
conviciarēmini
|
3 p.
|
conviciābant
|
conviciabantur
|
conviciarent
|
conviciarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
conviciābo
|
conviciabor
|
—
|
2 p.
|
conviciābis
|
conviciaberis
|
conviciāto
|
3 p.
|
conviciābit
|
conviciabitur
|
conviciāto
|
Plur.
|
1 p.
|
conviciabimus
|
conviciabimur
|
—
|
2 p.
|
conviciabitis
|
conviciabimini
|
conviciatōte
|
3 p.
|
conviciabuntur
|
convicianto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
conviciāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
conviciāri
|
Participium praesentis actīvi
|
conviciāns
|
Gerundium
|
conviciandī
|
Gerundivum
|
conviciandus, -a, -um
|
Основа перфекта: conviciāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
conviciāvī
|
conviciāverim
|
conviciāveram
|
conviciāvissem
|
conviciāverō
|
2 p.
|
conviciāvisti
|
conviciāveris
|
conviciāveras
|
conviciāvisses
|
conviciāveris
|
3 p.
|
conviciāvit
|
conviciāverit
|
conviciāverat
|
conviciāvisset
|
conviciāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
conviciāvimus
|
conviciāverimus
|
conviciāverāmus
|
conviciāvissēmus
|
conviciāverimus
|
2 p.
|
conviciāvistis
|
conviciāveritis
|
conviciāverātis
|
conviciāvissētis
|
conviciāveritis
|
3 p.
|
conviciāvērunt
|
conviciāverint
|
conviciāverant
|
conviciāvissent
|
conviciāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
conviciāvisse
|
Основа супина: conviciāt-
Participium perfecti passivi
|
conviciātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
conviciātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
conviciātum
|
Supinum II
|
conviciātū
|
convicio
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- Это слово или выражение пока не переведено. Вы можете предложить свой вариант перевода. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]