Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: condemnā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
condemnō
|
condemnor
|
condemnem
|
condemner
|
—
|
—
|
2 p.
|
condemnas
|
condemnāris
|
condemnes
|
condemnēris
|
condemnā
|
condemnare
|
3 p.
|
condemnat
|
condemnātur
|
condemnet
|
condemnētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
condemnāmus
|
condemnāmur
|
condemnēmus
|
condemnēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
condemnātis
|
condemnāmini
|
condemnētis
|
condemnēmini
|
condemnāte
|
condemnamini
|
3 p.
|
condemnant
|
condemnantur
|
condemnent
|
condemnentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
condemnābam
|
condemnābar
|
condemnārem
|
condemnārer
|
2 p.
|
condemnābas
|
condemnabāris
|
condemnāres
|
condemnarēris
|
3 p.
|
condemnābat
|
condemnabātur
|
condemnāret
|
condemnarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
condemnabāmus
|
condemnabāmur
|
condemnarēmus
|
condemnarēmur
|
2 p.
|
condemnabātis
|
condemnabamini
|
condemnarētis
|
condemnarēmini
|
3 p.
|
condemnābant
|
condemnabantur
|
condemnarent
|
condemnarentur
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
condemnāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
condemnāri
|
Participium praesentis actīvi
|
condemnāns
|
Gerundium
|
condemnandī
|
Gerundivum
|
condemnandus, -a, -um
|
Основа перфекта: condemnāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
condemnāvī
|
condemnāverim
|
condemnāveram
|
condemnāvissem
|
condemnāverō
|
2 p.
|
condemnāvisti
|
condemnāveris
|
condemnāveras
|
condemnāvisses
|
condemnāveris
|
3 p.
|
condemnāvit
|
condemnāverit
|
condemnāverat
|
condemnāvisset
|
condemnāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
condemnāvimus
|
condemnāverimus
|
condemnāverāmus
|
condemnāvissēmus
|
condemnāverimus
|
2 p.
|
condemnāvistis
|
condemnāveritis
|
condemnāverātis
|
condemnāvissētis
|
condemnāveritis
|
3 p.
|
condemnāvērunt
|
condemnāverint
|
condemnāverant
|
condemnāvissent
|
condemnāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
condemnāvisse
|
Основа супина: condemnāt-
Participium perfecti passivi
|
condemnātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
condemnātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
condemnātum
|
Supinum II
|
condemnātū
|
con-dem-nō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: -demn-; окончание: -o.
Семантические свойства[править]
- осуждать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]