Морфологические и синтаксические свойства
[править]
| падеж
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
| Им.
|
ҡылыс
|
ҡылыстар
|
| Прит.
|
ҡылыстың
|
ҡылыстарҙың
|
| Д.
|
ҡылысҡа
|
ҡылыстарға
|
| В.
|
ҡылысты
|
ҡылыстарҙы
|
| М.
|
ҡылыста
|
ҡылыстарҙа
|
| Исх.
|
ҡылыстан
|
ҡылыстарҙан
|
|
|
| Принадлежность
|
|
| лицо
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
| 1-е
|
ҡылысым
|
ҡылысыбыҙ
|
| 2-е
|
ҡылысың
|
ҡылысығыҙ
|
| 3-е
|
ҡылысы
|
ҡылысы
|
|
ҡы-лыс
Существительное.
Ҡылыс
- меч ◆ Кәкре ҡылыс — Сабля, шашка ◆ ҡылыс һабы — рукоятка меча. ◆ Ҡылыс күтәреп килгән килмешәк ҡылыстан үлемен дә табыр. — Чужак, пришедший с мечом, от меча и погибнет. ◆ Бер яуыздың тимер һауытына ҡаҡлығып, Ҡыҙрастың ҡылысы һынып китте. — Срикошетив от железной кольчуги одного из врагов, меч Кыдыраса сломался. (Ахияр Хакимов)
- ҡорал
Общетюркское; др.-тюрк. *qɨlɨč "меч, сабля".
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
[править] 
