қол

Казахский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	қол	қолдар
Р.	қолдың	қолдардың
Д.	қолға	қолдарға
В.	қолды	қолдарды
М.	қолда	қолдарда
Исх.	қолдан	қолдардан
Тв.	қолмен	қолдармен

қол

Существительное.

Корень: -қол-.

Произношение

• МФА: ед. ч. [qol], мн. ч. [qolˈdaɾ]

Семантические свойства

Значение

1. анат. рука ◆ қол алысып амандасу

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От пратюркск. *kol «рука; кисть (руки)», от которой в числе прочего произошли: др.-тюрк. qol «рука», башк. ҡул, тат. кул, казахск. қол, кирг., ног. кол, узб. qoʻl, османск. قول (kol), тур. kol, азерб. qol, тувинск., хакас., якутск. хол, чувашск. хул, кр.-тат. qol (къол), караим., карач.-балк., кумыкск. къол, уйгурск. قول (kol) и др. Восходит к праалтайск. *k`ŏjli «конечность».

Фразеологизмы и устойчивые сочетания

• қол қусырып отыру
• қол салу
• қанды қол
• қол жетімді
• қол жеткізу
• қол өнер
• қол қою
• ду қол шапалақ
• қол шпалақтау
• қол шығу
• қол жүру
• қол жұмсау
• қол көтеру
• қол сұғу
• қолы ашық
• қол тию
• қолдан келу
• қол жаулық
• қол үзу