нєбєсьнъ

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Прилагательное.

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	нєбєсьнъ	нєбєсьно	нєбєсьна
Р.	нєбєсьна	нєбєсьна	нєбєсьнꙑ
Д.	нєбєсьнѹ	нєбєсьнѹ	нєбєсьнѣ
В.	нєбєсьнъ	нєбєсьно	нєбєсьнѫ
Тв.	нєбєсьномь	нєбєсьномь	нєбєсьноѭ
М.	нєбєсьнѣ	нєбєсьнѣ	нєбєсьнѣ
дв. ч. Им.—В. нєбєсьна нєбєсьнѣ нєбєсьнѣ Р.—М. нєбєсьнѹ нєбєсьнѹ нєбєсьнѹ Д.—Тв. нєбєсьнома нєбєсьнома нєбєсьнама
мн. ч. Им. нєбєсьни нєбєсьна нєбєсьнꙑ Р. нєбєсьнъ нєбєсьнъ нєбєсьнъ Д. нєбєсьномъ нєбєсьномъ нєбєсьнамъ В. нєбєсьнꙑ нєбєсьна нєбєсьнꙑ Тв. нєбєсьнꙑ нєбєсьнꙑ нєбєсьнами М. нєбєсьнѣхъ нєбєсьнѣхъ нєбєсьнахъ

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	нєбєсьнꙑи	нєбєсьноѥ	нєбєсьнаꙗ
Р.	нєбєсьнаѥго	нєбєсьнаѥго	нєбєсьнꙑѩ
Д.	нєбєсьнѹѥмѹ	нєбєсьнѹѥмѹ	нєбєсьнѣи
В.	нєбєсьнꙑи	нєбєсьноѥ	нєбєсьнѫѭ
Тв.	нєбєсьнꙑимь	нєбєсьнꙑимь	нєбєсьноѭ
М.	нєбєсьнѣѥмь	нєбєсьнѣѥмь	нєбєсьнѣи
дв. ч. Им.—В. нєбєсьнаꙗ нєбєсьнѣи нєбєсьнѣи Р.—М. нєбєсьнѹю нєбєсьнѹю нєбєсьнѹю Д.—Тв. нєбєсьнꙑима нєбєсьнꙑима нєбєсьнꙑима
мн. ч. Им. нєбєсьнии нєбєсьнаꙗ нєбєсьнꙑѩ Р. нєбєсьнꙑихъ нєбєсьнꙑихъ нєбєсьнꙑихъ Д. нєбєсьнꙑимъ нєбєсьнꙑимъ нєбєсьнꙑимъ В. нєбєсьнꙑѩ нєбєсьнаꙗ нєбєсьнꙑѩ Тв. нєбєсьнꙑими нєбєсьнꙑими нєбєсьнꙑими М. нєбєсьнꙑихъ нєбєсьнꙑихъ нєбєсьнꙑихъ

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. небесный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??