мъногоглавьнъ

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Прилагательное.

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	мъногоглавьнъ	мъногоглавьно	мъногоглавьна
Р.	мъногоглавьна	мъногоглавьна	мъногоглавьнꙑ
Д.	мъногоглавьнѹ	мъногоглавьнѹ	мъногоглавьнѣ
В.	мъногоглавьнъ	мъногоглавьно	мъногоглавьнѫ
Тв.	мъногоглавьномь	мъногоглавьномь	мъногоглавьноѭ
М.	мъногоглавьнѣ	мъногоглавьнѣ	мъногоглавьнѣ
дв. ч. Им.—В. мъногоглавьна мъногоглавьнѣ мъногоглавьнѣ Р.—М. мъногоглавьнѹ мъногоглавьнѹ мъногоглавьнѹ Д.—Тв. мъногоглавьнома мъногоглавьнома мъногоглавьнама
мн. ч. Им. мъногоглавьни мъногоглавьна мъногоглавьнꙑ Р. мъногоглавьнъ мъногоглавьнъ мъногоглавьнъ Д. мъногоглавьномъ мъногоглавьномъ мъногоглавьнамъ В. мъногоглавьнꙑ мъногоглавьна мъногоглавьнꙑ Тв. мъногоглавьнꙑ мъногоглавьнꙑ мъногоглавьнами М. мъногоглавьнѣхъ мъногоглавьнѣхъ мъногоглавьнахъ

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	мъногоглавьнꙑи	мъногоглавьноѥ	мъногоглавьнаꙗ
Р.	мъногоглавьнаѥго	мъногоглавьнаѥго	мъногоглавьнꙑѩ
Д.	мъногоглавьнѹѥмѹ	мъногоглавьнѹѥмѹ	мъногоглавьнѣи
В.	мъногоглавьнꙑи	мъногоглавьноѥ	мъногоглавьнѫѭ
Тв.	мъногоглавьнꙑимь	мъногоглавьнꙑимь	мъногоглавьноѭ
М.	мъногоглавьнѣѥмь	мъногоглавьнѣѥмь	мъногоглавьнѣи
дв. ч. Им.—В. мъногоглавьнаꙗ мъногоглавьнѣи мъногоглавьнѣи Р.—М. мъногоглавьнѹю мъногоглавьнѹю мъногоглавьнѹю Д.—Тв. мъногоглавьнꙑима мъногоглавьнꙑима мъногоглавьнꙑима
мн. ч. Им. мъногоглавьнии мъногоглавьнаꙗ мъногоглавьнꙑѩ Р. мъногоглавьнꙑихъ мъногоглавьнꙑихъ мъногоглавьнꙑихъ Д. мъногоглавьнꙑимъ мъногоглавьнꙑимъ мъногоглавьнꙑимъ В. мъногоглавьнꙑѩ мъногоглавьнаꙗ мъногоглавьнꙑѩ Тв. мъногоглавьнꙑими мъногоглавьнꙑими мъногоглавьнꙑими М. мъногоглавьнꙑихъ мъногоглавьнꙑихъ мъногоглавьнꙑихъ

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. многоглавный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??