въсточьнъ

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Прилагательное.

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	въсточьнъ	въсточьно	въсточьна
Р.	въсточьна	въсточьна	въсточьнꙑ
Д.	въсточьнѹ	въсточьнѹ	въсточьнѣ
В.	въсточьнъ	въсточьно	въсточьнѫ
Тв.	въсточьномь	въсточьномь	въсточьноѭ
М.	въсточьнѣ	въсточьнѣ	въсточьнѣ
дв. ч. Им.—В. въсточьна въсточьнѣ въсточьнѣ Р.—М. въсточьнѹ въсточьнѹ въсточьнѹ Д.—Тв. въсточьнома въсточьнома въсточьнама
мн. ч. Им. въсточьни въсточьна въсточьнꙑ Р. въсточьнъ въсточьнъ въсточьнъ Д. въсточьномъ въсточьномъ въсточьнамъ В. въсточьнꙑ въсточьна въсточьнꙑ Тв. въсточьнꙑ въсточьнꙑ въсточьнами М. въсточьнѣхъ въсточьнѣхъ въсточьнахъ

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	въсточьнꙑи	въсточьноѥ	въсточьнаꙗ
Р.	въсточьнаѥго	въсточьнаѥго	въсточьнꙑѩ
Д.	въсточьнѹѥмѹ	въсточьнѹѥмѹ	въсточьнѣи
В.	въсточьнꙑи	въсточьноѥ	въсточьнѫѭ
Тв.	въсточьнꙑимь	въсточьнꙑимь	въсточьноѭ
М.	въсточьнѣѥмь	въсточьнѣѥмь	въсточьнѣи
дв. ч. Им.—В. въсточьнаꙗ въсточьнѣи въсточьнѣи Р.—М. въсточьнѹю въсточьнѹю въсточьнѹю Д.—Тв. въсточьнꙑима въсточьнꙑима въсточьнꙑима
мн. ч. Им. въсточьнии въсточьнаꙗ въсточьнꙑѩ Р. въсточьнꙑихъ въсточьнꙑихъ въсточьнꙑихъ Д. въсточьнꙑимъ въсточьнꙑимъ въсточьнꙑимъ В. въсточьнꙑѩ въсточьнаꙗ въсточьнꙑѩ Тв. въсточьнꙑими въсточьнꙑими въсточьнꙑими М. въсточьнꙑихъ въсточьнꙑихъ въсточьнꙑихъ

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. восточный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??