бєсплодьнъ

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Прилагательное.

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	бєсплодьнъ	бєсплодьно	бєсплодьна
Р.	бєсплодьна	бєсплодьна	бєсплодьнꙑ
Д.	бєсплодьнѹ	бєсплодьнѹ	бєсплодьнѣ
В.	бєсплодьнъ	бєсплодьно	бєсплодьнѫ
Тв.	бєсплодьномь	бєсплодьномь	бєсплодьноѭ
М.	бєсплодьнѣ	бєсплодьнѣ	бєсплодьнѣ
дв. ч. Им.—В. бєсплодьна бєсплодьнѣ бєсплодьнѣ Р.—М. бєсплодьнѹ бєсплодьнѹ бєсплодьнѹ Д.—Тв. бєсплодьнома бєсплодьнома бєсплодьнама
мн. ч. Им. бєсплодьни бєсплодьна бєсплодьнꙑ Р. бєсплодьнъ бєсплодьнъ бєсплодьнъ Д. бєсплодьномъ бєсплодьномъ бєсплодьнамъ В. бєсплодьнꙑ бєсплодьна бєсплодьнꙑ Тв. бєсплодьнꙑ бєсплодьнꙑ бєсплодьнами М. бєсплодьнѣхъ бєсплодьнѣхъ бєсплодьнахъ

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	бєсплодьнꙑи	бєсплодьноѥ	бєсплодьнаꙗ
Р.	бєсплодьнаѥго	бєсплодьнаѥго	бєсплодьнꙑѩ
Д.	бєсплодьнѹѥмѹ	бєсплодьнѹѥмѹ	бєсплодьнѣи
В.	бєсплодьнꙑи	бєсплодьноѥ	бєсплодьнѫѭ
Тв.	бєсплодьнꙑимь	бєсплодьнꙑимь	бєсплодьноѭ
М.	бєсплодьнѣѥмь	бєсплодьнѣѥмь	бєсплодьнѣи
дв. ч. Им.—В. бєсплодьнаꙗ бєсплодьнѣи бєсплодьнѣи Р.—М. бєсплодьнѹю бєсплодьнѹю бєсплодьнѹю Д.—Тв. бєсплодьнꙑима бєсплодьнꙑима бєсплодьнꙑима
мн. ч. Им. бєсплодьнии бєсплодьнаꙗ бєсплодьнꙑѩ Р. бєсплодьнꙑихъ бєсплодьнꙑихъ бєсплодьнꙑихъ Д. бєсплодьнꙑимъ бєсплодьнꙑимъ бєсплодьнꙑимъ В. бєсплодьнꙑѩ бєсплодьнаꙗ бєсплодьнꙑѩ Тв. бєсплодьнꙑими бєсплодьнꙑими бєсплодьнꙑими М. бєсплодьнꙑихъ бєсплодьнꙑихъ бєсплодьнꙑихъ

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. бесплодный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??