бєскръбьнъ

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Прилагательное.

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	бєскръбьнъ	бєскръбьно	бєскръбьна
Р.	бєскръбьна	бєскръбьна	бєскръбьнꙑ
Д.	бєскръбьнѹ	бєскръбьнѹ	бєскръбьнѣ
В.	бєскръбьнъ	бєскръбьно	бєскръбьнѫ
Тв.	бєскръбьномь	бєскръбьномь	бєскръбьноѭ
М.	бєскръбьнѣ	бєскръбьнѣ	бєскръбьнѣ
дв. ч. Им.—В. бєскръбьна бєскръбьнѣ бєскръбьнѣ Р.—М. бєскръбьнѹ бєскръбьнѹ бєскръбьнѹ Д.—Тв. бєскръбьнома бєскръбьнома бєскръбьнама
мн. ч. Им. бєскръбьни бєскръбьна бєскръбьнꙑ Р. бєскръбьнъ бєскръбьнъ бєскръбьнъ Д. бєскръбьномъ бєскръбьномъ бєскръбьнамъ В. бєскръбьнꙑ бєскръбьна бєскръбьнꙑ Тв. бєскръбьнꙑ бєскръбьнꙑ бєскръбьнами М. бєскръбьнѣхъ бєскръбьнѣхъ бєскръбьнахъ

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	бєскръбьнꙑи	бєскръбьноѥ	бєскръбьнаꙗ
Р.	бєскръбьнаѥго	бєскръбьнаѥго	бєскръбьнꙑѩ
Д.	бєскръбьнѹѥмѹ	бєскръбьнѹѥмѹ	бєскръбьнѣи
В.	бєскръбьнꙑи	бєскръбьноѥ	бєскръбьнѫѭ
Тв.	бєскръбьнꙑимь	бєскръбьнꙑимь	бєскръбьноѭ
М.	бєскръбьнѣѥмь	бєскръбьнѣѥмь	бєскръбьнѣи
дв. ч. Им.—В. бєскръбьнаꙗ бєскръбьнѣи бєскръбьнѣи Р.—М. бєскръбьнѹю бєскръбьнѹю бєскръбьнѹю Д.—Тв. бєскръбьнꙑима бєскръбьнꙑима бєскръбьнꙑима
мн. ч. Им. бєскръбьнии бєскръбьнаꙗ бєскръбьнꙑѩ Р. бєскръбьнꙑихъ бєскръбьнꙑихъ бєскръбьнꙑихъ Д. бєскръбьнꙑимъ бєскръбьнꙑимъ бєскръбьнꙑимъ В. бєскръбьнꙑѩ бєскръбьнаꙗ бєскръбьнꙑѩ Тв. бєскръбьнꙑими бєскръбьнꙑими бєскръбьнꙑими М. бєскръбьнꙑихъ бєскръбьнꙑихъ бєскръбьнꙑихъ

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. безмятежный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??