Латиница (Latinça)[править]
awçı
Морфологические и синтаксические свойства[править]
| падеж
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
| Им.
|
аучы
|
аучылар
|
| Прит.
|
аучының
|
аучыларның
|
| Д.
|
аучыга
|
аучыларга
|
| В.
|
аучыны
|
аучыларны
|
| М.
|
аучыда
|
аучыларда
|
| Исх.
|
аучыдан
|
аучылардан
|
|
|
| Принадлежность
|
|
| лицо
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
| 1-е
|
аучым
|
аучыбыз
|
| 2-е
|
аучың
|
аучыгыз
|
| 3-е
|
аучысы
|
аучысы
|
|
ау-чы́
Существительное.
Корень: -аучы-.
Семантические свойства[править]
- охотник (охотничий) ◆ Аучылар урманнан кайткан — Охотники пришли из лесу
сунарчы
Родственные слова[править]
От ау (охота) + аффикс -чы
