καταραμένος

Греческий

Морфологические и синтаксические свойства

Падеж	Род
	Муж.	Жен.	Ср.
Единственное число
Им.	καταραμένος	καταραμένη	καταραμένο
Род.	καταραμένου	καταραμένης	καταραμένου
Вин.	καταραμένο	καταραμένη	καταραμένο
Зв.	καταραμένε	καταραμένη	καταραμένο
Множественное число
Им.	καταραμένοι	καταραμένες	καταραμένα
Род.	καταραμένων	καταραμένων	καταραμένων
Вин.	καταραμένους	καταραμένες	καταραμένα
Зв.	καταραμένοι	καταραμένες	καταραμένα

κα-τα-ρα-μέ-νος

Прилагательное, склонение Ε5 (–ος, –η, –ο; тип склонения — όμορφος).

Корень: -καταρα-; суффикс: -μέν; окончание: -ος.

Произношение

• МФА: [ka.ta.ɾaˈme.nos]

Семантические свойства

Значение

1. про́клятый ◆ Πίσω απ’ τα σύννεφα / το φεγγάρι έχει σβήσει / και στο βιβλίο της ζωής / μια ημέρα έχει κλείσει / που μένεις μόνη κι απελπισμένη / κι απ’ τον Αλλάχ, Αλλάχ καταραμένη. Ιωάννα Γεωργακοπούλου, «Καταραμένη απ’ τον Αλλάχ»
2. прокля́тый ◆ Δε με φοβίσαν κύματα / βροντές κι ανεμοβρόχια, / όσο με φόβισες εσύ / καταραμένη φτώχεια. Γιάννης Λελάκης, «Καταραμένη φτώχεια»

Синонимы

1. κατάρατος, αναθεματισμένος
2. αναθεματισμένος

Антонимы

1. μακάριος
2. καλός

Родственные слова

Ближайшее родство
имена собственные: Κατάρα пр. существительные: κατάρα прилагательные: κατάρατος глаголы: καταριέμαι

Этимология

Причастие от глагола καταριέμαι.

Фразеологизмы и устойчивые сочетания

• στον καταραμένο τόπο, το Μάη μήνα βρέχει