θεότρελος

Греческий

Морфологические и синтаксические свойства

Падеж	Род
	Муж.	Жен.	Ср.
Единственное число
Им.	θεότρελος	θεότρελη	θεότρελο
Род.	θεότρελου	θεότρελης	θεότρελου
Вин.	θεότρελο	θεότρελη	θεότρελο
Зв.	θεότρελε	θεότρελη	θεότρελο
Множественное число
Им.	θεότρελοι	θεότρελες	θεότρελα
Род.	θεότρελων	θεότρελων	θεότρελων
Вин.	θεότρελους	θεότρελες	θεότρελα
Зв.	θεότρελοι	θεότρελες	θεότρελα

θε-ό-τρε-λος

Прилагательное, склонение Ε5 (–ος, –η, –ο; тип склонения — όμορφος).

Корень: -θεό-; корень: -τρελ-; окончание: -ος.

Произношение

• МФА: [θeˈo.tɾe.los]

Семантические свойства

Значение

1. крайне сумасшедший ◆ Αυτή είναι θεότρελη και τα κάνει όπου πάει γης μαδιάμ! Αγγελική Βαρελλά, «Δρακοπαραμύθι»

Синонимы

1. τρελός, ζαβός, ζουρλός, λωλός, μουρλός, παλαβός, φρενοβλαβής

Антонимы

1. σοβαρός, γαλήνιος, λογικός

Гиперонимы

1. άρρωστος, παράλογος

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: τρέλα, τρελοκόριτσο, τρελοκομείο, τρελάδικο, τρελαμάρα, τρελάρας, τρελάρα, τρελέγκω, τρελογιατρός, τρελοκαμπέρω, τρελόπαιδο, τρελοπαντιέρα, τρελοπαρέα, τρελόχαρτο, τρελοκατάσταση прилагательные: τρελός, τρελαμένος, τρελούτσικος, μισότρελος глаголы: τρελαίνω наречия: τρελά, τρελούτσικα

Этимология

От θεό + τρελός