Морфологические и синтаксические свойства[править]
падеж
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
муж. р.
|
жен. р.
|
cр. р.
|
муж. р.
|
жен. р.
|
cр. р.
|
Ном.
|
unanimus
|
unanima
|
unanimum
|
unanimī
|
unanimae
|
unanima
|
Ген.
|
unanimī
|
unanimae
|
unanimī
|
unanimōrum
|
unanimārum
|
unanimōrum
|
Дат.
|
unanimō
|
unanimae
|
unanimō
|
unanimīs
|
unanimīs
|
unanimīs
|
Акк.
|
unanimum
|
unanimam
|
unanimum
|
unanimōs
|
unanimās
|
unanima
|
Абл.
|
unanimō
|
unanimā
|
unanimō
|
unanimīs
|
unanimīs
|
unanimīs
|
Вок.
|
unanime
|
unanima
|
unanimum
|
unanimī
|
unanimae
|
unanima
|
unanimus
Прилагательное, 1-2 склонение.
Степени сравнения
|
м. |
ж. |
ср.
|
Сравнительная
|
unanimior
|
unanimior
|
unanimius
|
Превосходная
|
unanimissĭmus
|
unanimissĭma
|
unanimissĭmum
|
Семантические свойства[править]
- единодушный
Родственные слова[править]
unus (один) + anima (душа)