Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: circummoenī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
circummoeniō
|
circummoenior
|
circummoeniam
|
circummoeniar
|
—
|
—
|
2 p.
|
circummoenis
|
circummoenīris
|
circummoenias
|
circummoeniāris
|
circummoenī
|
circummoenīre
|
3 p.
|
circummoenit
|
circummoenītur
|
circummoeniat
|
circummoeniātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
circummoenīmus
|
circummoenīmur
|
circummoeniāmus
|
circummoeniāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
circummoenītis
|
circummoenimini
|
circummoeniātis
|
circummoeniāmini
|
circummoenīte
|
circummoenimini
|
3 p.
|
circummoeniunt
|
circummoeniuntur
|
circummoeniant
|
circummoeniantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
circummoeniēbam
|
circummoeniēbar
|
circummoenīrem
|
circummoenīrer
|
2 p.
|
circummoeniēbas
|
circummoeniebāris
|
circummoenīres
|
circummoenirēris
|
3 p.
|
circummoeniēbat
|
circummoeniebātur
|
circummoenīret
|
circummoenirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
circummoeniebāmus
|
circummoeniebāmur
|
circummoenirēmus
|
circummoenirēmur
|
2 p.
|
circummoeniebātis
|
circummoeniebamini
|
circummoenirētis
|
circummoenirēmini
|
3 p.
|
circummoeniēbant
|
circummoeniebantur
|
circummoenīrent
|
circummoenirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
circummoeniam
|
circummoeniar
|
—
|
2 p.
|
circummoenies
|
circummoeniēris
|
circummoenīto
|
3 p.
|
circummoeniet
|
circummoeniētur
|
circummoenīto
|
Plur.
|
1 p.
|
circummoeniēmus
|
circummoeniēmur
|
—
|
2 p.
|
circummoeniētis
|
circummoeniemini
|
circummoenitōte
|
3 p.
|
circummoenientur
|
circummoeniunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
circummoenīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
circummoenīri
|
Participium praesentis actīvi
|
circummoeniens
|
Gerundium
|
circummoeniendi
|
Gerundivum
|
circummoeniendus, -a, -um
|
Основа супина: circummoenīt-
Participium perfecti passivi
|
circummoenītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
circummoenītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
circummoenītum
|
Supinum II
|
circummoenītū
|
circummoenio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: circum-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- устар. то же, что circummunio ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]