Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: trādūc-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
trādūcō
|
trādūcor
|
trādūcam
|
trādūcar
|
—
|
—
|
2 p.
|
trādūcis
|
trādūceris
|
trādūcas
|
trādūcāris
|
trādūce
|
trādūcere
|
3 p.
|
trādūcit
|
trādūcitur
|
trādūcat
|
trādūcātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
trādūcimus
|
trādūcimur
|
trādūcāmus
|
trādūcāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
trādūcitis
|
trādūcimini
|
trādūcātis
|
trādūcamini
|
trādūcite
|
trādūcimini
|
3 p.
|
trādūcunt
|
trādūcuntur
|
trādūcant
|
trādūcantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
trādūcēbam
|
trādūcēbar
|
trādūcerem
|
trādūcerer
|
2 p.
|
trādūcēbas
|
trādūcebāris
|
trādūceres
|
trādūcerēris
|
3 p.
|
trādūcēbat
|
trādūcebātur
|
trādūceret
|
trādūcerētur
|
Plur.
|
1 p.
|
trādūcebāmus
|
trādūcebāmur
|
trādūcerēmus
|
trādūcerēmur
|
2 p.
|
trādūcebātis
|
trādūcebamini
|
trādūcerētis
|
trādūcerēmini
|
3 p.
|
trādūcēbant
|
trādūcebantur
|
trādūcerent
|
trādūcerentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
trādūcam
|
trādūcar
|
—
|
2 p.
|
trādūces
|
trādūcēris
|
trādūcito
|
3 p.
|
trādūcet
|
trādūcētur
|
trādūcito
|
Plur.
|
1 p.
|
trādūcēmus
|
trādūcēmur
|
—
|
2 p.
|
trādūcētis
|
trādūcemini
|
trādūcitōte
|
3 p.
|
trādūcentur
|
trādūcunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
trādūcĕre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
trādūci
|
Participium praesentis actīvi
|
trādūcens
|
Gerundium
|
trādūcendi
|
Gerundivum
|
trādūcendus, -a, -um
|
Основа перфекта: trādūx-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
trādūxī
|
trādūxerim
|
trādūxeram
|
trādūxissem
|
trādūxerō
|
2 p.
|
trādūxisti
|
trādūxeris
|
trādūxeras
|
trādūxisses
|
trādūxeris
|
3 p.
|
trādūxit
|
trādūxerit
|
trādūxerat
|
trādūxisset
|
trādūxerit
|
Pl.
|
1 p.
|
trādūximus
|
trādūxerimus
|
trādūxerāmus
|
trādūxissēmus
|
trādūxerimus
|
2 p.
|
trādūxistis
|
trādūxeritis
|
trādūxerātis
|
trādūxissētis
|
trādūxeritis
|
3 p.
|
trādūxērunt
|
trādūxerint
|
trādūxerant
|
trādūxissent
|
trādūxerint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
trādūxisse
|
Основа супина: trāduct-
Participium perfecti passivi
|
trāductus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
trāductūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
trāductum
|
Supinum II
|
trāductū
|
trā-dū-co
Глагол, третье спряжение.
Приставка: tra-; корень: -duc-; окончание: -o.
Семантические свойства[править]
- переводить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- проводить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
Происходит от Шаблон:этимология:traducere
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]