Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: ponderā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
ponderō
ponderor
ponderem
ponderer
—
—
2 p.
ponderas
ponderāris
ponderes
ponderēris
ponderā
ponderare
3 p.
ponderat
ponderātur
ponderet
ponderētur
—
—
Plur.
1 p.
ponderāmus
ponderāmur
ponderēmus
ponderēmur
—
—
2 p.
ponderātis
ponderāmini
ponderētis
ponderēmini
ponderāte
ponderamini
3 p.
ponderant
ponderantur
ponderent
ponderentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
ponderābam
ponderābar
ponderārem
ponderārer
2 p.
ponderābas
ponderabāris
ponderāres
ponderarēris
3 p.
ponderābat
ponderabātur
ponderāret
ponderarētur
Plur.
1 p.
ponderabāmus
ponderabāmur
ponderarēmus
ponderarēmur
2 p.
ponderabātis
ponderabamini
ponderarētis
ponderarēmini
3 p.
ponderābant
ponderabantur
ponderarent
ponderarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
ponderābo
ponderabor
—
2 p.
ponderābis
ponderaberis
ponderāto
3 p.
ponderābit
ponderabitur
ponderāto
Plur.
1 p.
ponderabimus
ponderabimur
—
2 p.
ponderabitis
ponderabimini
ponderatōte
3 p.
ponderabuntur
ponderanto
Infīnitivus praesentis actīvi
ponderāre
Infīnitivus praesentis passīvi
ponderāri
Participium praesentis actīvi
ponderāns
Gerundium
ponderandī
Gerundivum
ponderandus, -a, -um
Основа перфекта: ponderāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
ponderāvī
ponderāverim
ponderāveram
ponderāvissem
ponderāverō
2 p.
ponderāvisti
ponderāveris
ponderāveras
ponderāvisses
ponderāveris
3 p.
ponderāvit
ponderāverit
ponderāverat
ponderāvisset
ponderāverit
Pl.
1 p.
ponderāvimus
ponderāverimus
ponderāverāmus
ponderāvissēmus
ponderāverimus
2 p.
ponderāvistis
ponderāveritis
ponderāverātis
ponderāvissētis
ponderāveritis
3 p.
ponderāvērunt
ponderāverint
ponderāverant
ponderāvissent
ponderāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
ponderāvisse
Основа супина: ponderāt-
Participium perfecti passivi
ponderātus, -a, -um
Participium futuri activi
ponderātūrus, -a, -um
Supinum I
ponderātum
Supinum II
ponderātū
pondero
Глагол, первое спряжение.
Корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
[pondus]
взвешивать (granum PM );
подвергать рассмотрению, оценивать, судить, определять (aliquid ex aliqua re C ; numerantur sententiae, non ponderantur PJ ): consilia eventis p. C судить о замыслах по их результатам. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]