Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: matūrā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
matūrō
matūror
matūrem
matūrer
—
—
2 p.
matūras
matūrāris
matūres
matūrēris
matūrā
matūrare
3 p.
matūrat
matūrātur
matūret
matūrētur
—
—
Plur.
1 p.
matūrāmus
matūrāmur
matūrēmus
matūrēmur
—
—
2 p.
matūrātis
matūrāmini
matūrētis
matūrēmini
matūrāte
matūramini
3 p.
matūrant
matūrantur
matūrent
matūrentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
matūrābam
matūrābar
matūrārem
matūrārer
2 p.
matūrābas
matūrabāris
matūrāres
matūrarēris
3 p.
matūrābat
matūrabātur
matūrāret
matūrarētur
Plur.
1 p.
matūrabāmus
matūrabāmur
matūrarēmus
matūrarēmur
2 p.
matūrabātis
matūrabamini
matūrarētis
matūrarēmini
3 p.
matūrābant
matūrabantur
matūrarent
matūrarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
matūrābo
matūrabor
—
2 p.
matūrābis
matūraberis
matūrāto
3 p.
matūrābit
matūrabitur
matūrāto
Plur.
1 p.
matūrabimus
matūrabimur
—
2 p.
matūrabitis
matūrabimini
matūratōte
3 p.
matūrabuntur
matūranto
Infīnitivus praesentis actīvi
matūrāre
Infīnitivus praesentis passīvi
matūrāri
Participium praesentis actīvi
matūrāns
Gerundium
matūrandī
Gerundivum
matūrandus, -a, -um
Основа перфекта: matūrāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
matūrāvī
matūrāverim
matūrāveram
matūrāvissem
matūrāverō
2 p.
matūrāvisti
matūrāveris
matūrāveras
matūrāvisses
matūrāveris
3 p.
matūrāvit
matūrāverit
matūrāverat
matūrāvisset
matūrāverit
Pl.
1 p.
matūrāvimus
matūrāverimus
matūrāverāmus
matūrāvissēmus
matūrāverimus
2 p.
matūrāvistis
matūrāveritis
matūrāverātis
matūrāvissētis
matūrāveritis
3 p.
matūrāvērunt
matūrāverint
matūrāverant
matūrāvissent
matūrāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
matūrāvisse
Основа супина: matūrāt-
Participium perfecti passivi
matūrātus, -a, -um
Participium futuri activi
matūrātūrus, -a, -um
Supinum I
matūrātum
Supinum II
matūrātū
maturo
Глагол, первое спряжение.
Корень: -matur- ; окончание: -o .
Семантические свойства [ править ]
спешить , торопиться ◆ Caesari cum id nuntiatum esset, eos per provinciam nostram iter facere conari, maturat ab urbe proficisci et quam maximis potest itineribus in Galliam ulteriorem contendit et ad Genavam pervenit. — При известии о том, что гельветы пытаются идти через нашу Провинцию, Цезарь ускорил свой отъезд из Рима, двинулся самым скорым маршем в Дальнюю Галлию и прибыл в Генаву. Гай Юлий Цезарь , «Commentarii de bello Gallico »
Родственные слова [ править ]
Происходит от ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]