Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: insinuā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
insinuō
|
insinuor
|
insinuem
|
insinuer
|
—
|
—
|
2 p.
|
insinuas
|
insinuāris
|
insinues
|
insinuēris
|
insinuā
|
insinuare
|
3 p.
|
insinuat
|
insinuātur
|
insinuet
|
insinuētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
insinuāmus
|
insinuāmur
|
insinuēmus
|
insinuēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
insinuātis
|
insinuāmini
|
insinuētis
|
insinuēmini
|
insinuāte
|
insinuamini
|
3 p.
|
insinuant
|
insinuantur
|
insinuent
|
insinuentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
insinuābam
|
insinuābar
|
insinuārem
|
insinuārer
|
2 p.
|
insinuābas
|
insinuabāris
|
insinuāres
|
insinuarēris
|
3 p.
|
insinuābat
|
insinuabātur
|
insinuāret
|
insinuarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
insinuabāmus
|
insinuabāmur
|
insinuarēmus
|
insinuarēmur
|
2 p.
|
insinuabātis
|
insinuabamini
|
insinuarētis
|
insinuarēmini
|
3 p.
|
insinuābant
|
insinuabantur
|
insinuarent
|
insinuarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
insinuābo
|
insinuabor
|
—
|
2 p.
|
insinuābis
|
insinuaberis
|
insinuāto
|
3 p.
|
insinuābit
|
insinuabitur
|
insinuāto
|
Plur.
|
1 p.
|
insinuabimus
|
insinuabimur
|
—
|
2 p.
|
insinuabitis
|
insinuabimini
|
insinuatōte
|
3 p.
|
insinuabuntur
|
insinuanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
insinuāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
insinuāri
|
Participium praesentis actīvi
|
insinuāns
|
Gerundium
|
insinuandī
|
Gerundivum
|
insinuandus, -a, -um
|
Основа перфекта: insinuāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
insinuāvī
|
insinuāverim
|
insinuāveram
|
insinuāvissem
|
insinuāverō
|
2 p.
|
insinuāvisti
|
insinuāveris
|
insinuāveras
|
insinuāvisses
|
insinuāveris
|
3 p.
|
insinuāvit
|
insinuāverit
|
insinuāverat
|
insinuāvisset
|
insinuāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
insinuāvimus
|
insinuāverimus
|
insinuāverāmus
|
insinuāvissēmus
|
insinuāverimus
|
2 p.
|
insinuāvistis
|
insinuāveritis
|
insinuāverātis
|
insinuāvissētis
|
insinuāveritis
|
3 p.
|
insinuāvērunt
|
insinuāverint
|
insinuāverant
|
insinuāvissent
|
insinuāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
insinuāvisse
|
Основа супина: insinuāt-
Participium perfecti passivi
|
insinuātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
insinuātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
insinuātum
|
Supinum II
|
insinuātū
|
insinuo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- класть за пазуху ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]