inquino

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: inquinā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	inquinō	inquinor	inquinem	inquiner	—	—
	2 p.	inquinas	inquināris	inquines	inquinēris	inquinā	inquinare
	3 p.	inquinat	inquinātur	inquinet	inquinētur	—	—
Plur.	1 p.	inquināmus	inquināmur	inquinēmus	inquinēmur	—	—
	2 p.	inquinātis	inquināmini	inquinētis	inquinēmini	inquināte	inquinamini
	3 p.	inquinant	inquinantur	inquinent	inquinentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	inquinābam	inquinābar	inquinārem	inquinārer
	2 p.	inquinābas	inquinabāris	inquināres	inquinarēris
	3 p.	inquinābat	inquinabātur	inquināret	inquinarētur
Plur.	1 p.	inquinabāmus	inquinabāmur	inquinarēmus	inquinarēmur
	2 p.	inquinabātis	inquinabamini	inquinarētis	inquinarēmini
	3 p.	inquinābant	inquinabantur	inquinarent	inquinarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	inquinābo	inquinabor	—
	2 p.	inquinābis	inquinaberis	inquināto
	3 p.	inquinābit	inquinabitur	inquināto
Plur.	1 p.	inquinabimus	inquinabimur	—
	2 p.	inquinabitis	inquinabimini	inquinatōte
	3 p.	inquinabuntur	inquinanto

Infīnitivus praesentis actīvi	inquināre
Infīnitivus praesentis passīvi	inquināri
Participium praesentis actīvi	inquināns
Gerundium	inquinandī
Gerundivum	inquinandus, -a, -um

Основа перфекта: inquināv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	inquināvī	inquināverim	inquināveram	inquināvissem	inquināverō
	2 p.	inquināvisti	inquināveris	inquināveras	inquināvisses	inquināveris
	3 p.	inquināvit	inquināverit	inquināverat	inquināvisset	inquināverit
Pl.	1 p.	inquināvimus	inquināverimus	inquināverāmus	inquināvissēmus	inquināverimus
	2 p.	inquināvistis	inquināveritis	inquināverātis	inquināvissētis	inquināveritis
	3 p.	inquināvērunt	inquināverint	inquināverant	inquināvissent	inquināverint

Infīnitivus perfecti actīvi	inquināvisse

Основа супина: inquināt-

Participium perfecti passivi	inquinātus, -a, -um
Participium futuri activi	inquinātūrus, -a, -um
Supinum I	inquinātum
Supinum II	inquinātū

inquino

Глагол, первое спряжение.

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. красить, окрашивать (vellus murice M); обмазывать, покрывать (parietem aliqua re Vtr)
2. пачкать, измазывать (vestem, pallium Pl); осквернять (basiis olidissimis Pt)
3. позорить, порочить, чернить, бесславить, пятнать (famam alicuius L; splendorem honestatis C; victoriam crudelitate L) ◆ Praecipimus praeterea omnibus sub eadem excommunicationis poena […], ut teneantur denunciare Episcopis […] eos omnes, quos noverint huic societati nomen dedisse, vel aliquo ex iis criminibus, quae commemorata sunt, se inquinasse. — Мы приказываем всем под страхом отлучения уведомлять епископов о всех тех, о которых им известно, что они примкнули к этой организации, или что позорили себя каким-либо из этих вышеупомянутых преступлений. Пий VII, «Ecclesiam a Iesu Christo», 1821 г. [источник — [1]]
4. портить, ухудшать (tempus aureum aere H). — См. тж. inquinatus. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: inquinatio, inquinamentum наречия: inquinate

Этимология

От ??