Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: innovā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
innovō
innovor
innovem
innover
—
—
2 p.
innovas
innovāris
innoves
innovēris
innovā
innovare
3 p.
innovat
innovātur
innovet
innovētur
—
—
Plur.
1 p.
innovāmus
innovāmur
innovēmus
innovēmur
—
—
2 p.
innovātis
innovāmini
innovētis
innovēmini
innovāte
innovamini
3 p.
innovant
innovantur
innovent
innoventur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
innovābam
innovābar
innovārem
innovārer
2 p.
innovābas
innovabāris
innovāres
innovarēris
3 p.
innovābat
innovabātur
innovāret
innovarētur
Plur.
1 p.
innovabāmus
innovabāmur
innovarēmus
innovarēmur
2 p.
innovabātis
innovabamini
innovarētis
innovarēmini
3 p.
innovābant
innovabantur
innovarent
innovarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
innovābo
innovabor
—
2 p.
innovābis
innovaberis
innovāto
3 p.
innovābit
innovabitur
innovāto
Plur.
1 p.
innovabimus
innovabimur
—
2 p.
innovabitis
innovabimini
innovatōte
3 p.
innovabuntur
innovanto
Infīnitivus praesentis actīvi
innovāre
Infīnitivus praesentis passīvi
innovāri
Participium praesentis actīvi
innovāns
Gerundium
innovandī
Gerundivum
innovandus, -a, -um
Основа перфекта: innovāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
innovāvī
innovāverim
innovāveram
innovāvissem
innovāverō
2 p.
innovāvisti
innovāveris
innovāveras
innovāvisses
innovāveris
3 p.
innovāvit
innovāverit
innovāverat
innovāvisset
innovāverit
Pl.
1 p.
innovāvimus
innovāverimus
innovāverāmus
innovāvissēmus
innovāverimus
2 p.
innovāvistis
innovāveritis
innovāverātis
innovāvissētis
innovāveritis
3 p.
innovāvērunt
innovāverint
innovāverant
innovāvissent
innovāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
innovāvisse
Основа супина: innovāt-
Participium perfecti passivi
innovātus, -a, -um
Participium futuri activi
innovātūrus, -a, -um
Supinum I
innovātum
Supinum II
innovātū
innovo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
# возобновлять: i. se ad suam intemperantiam C вернуться к своей (прежней) разнузданности;# обновлять (corpora innovata Lact );# изменять (nihil est innovandum Dig ). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]