Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: implorā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
implorō
imploror
implorem
implorer
—
—
2 p.
imploras
implorāris
implores
implorēris
implorā
implorare
3 p.
implorat
implorātur
imploret
implorētur
—
—
Plur.
1 p.
implorāmus
implorāmur
implorēmus
implorēmur
—
—
2 p.
implorātis
implorāmini
implorētis
implorēmini
implorāte
imploramini
3 p.
implorant
implorantur
implorent
implorentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
implorābam
implorābar
implorārem
implorārer
2 p.
implorābas
implorabāris
implorāres
implorarēris
3 p.
implorābat
implorabātur
implorāret
implorarētur
Plur.
1 p.
implorabāmus
implorabāmur
implorarēmus
implorarēmur
2 p.
implorabātis
implorabamini
implorarētis
implorarēmini
3 p.
implorābant
implorabantur
implorarent
implorarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
implorābo
implorabor
—
2 p.
implorābis
imploraberis
implorāto
3 p.
implorābit
implorabitur
implorāto
Plur.
1 p.
implorabimus
implorabimur
—
2 p.
implorabitis
implorabimini
imploratōte
3 p.
implorabuntur
imploranto
Infīnitivus praesentis actīvi
implorāre
Infīnitivus praesentis passīvi
implorāri
Participium praesentis actīvi
implorāns
Gerundium
implorandī
Gerundivum
implorandus, -a, -um
Основа перфекта: implorāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
implorāvī
implorāverim
implorāveram
implorāvissem
implorāverō
2 p.
implorāvisti
implorāveris
implorāveras
implorāvisses
implorāveris
3 p.
implorāvit
implorāverit
implorāverat
implorāvisset
implorāverit
Pl.
1 p.
implorāvimus
implorāverimus
implorāverāmus
implorāvissēmus
implorāverimus
2 p.
implorāvistis
implorāveritis
implorāverātis
implorāvissētis
implorāveritis
3 p.
implorāvērunt
implorāverint
implorāverant
implorāvissent
implorāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
implorāvisse
Основа супина: implorāt-
Participium perfecti passivi
implorātus, -a, -um
Participium futuri activi
implorātūrus, -a, -um
Supinum I
implorātum
Supinum II
implorātū
imploro
Глагол, первое спряжение.
Приставка: im- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
# слёзно молить, с плачем взывать, со слезами заклинать, умолять (i. deos C ; i. auxilium ab aliquo C, Cs или C alicujus; i. misericordiam alicujus C );# призывать со слезами (nomen filii C ; aliquem ad и in auxilium Just );# апеллировать (i. jura libertatis C ). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]