Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: effer-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
efferō
efferor
efferam
efferar
—
—
2 p.
effers
efferris
efferas
efferāris
effer
efferre
3 p.
effert
effertur
efferat
efferātur
—
—
Plur.
1 p.
effertimus
efferimur
efferāmus
efferāmur
—
—
2 p.
effertis
efferimini
efferātis
efferāmini
efferte
efferimini
3 p.
efferunt
efferuntur
efferant
efferantur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
efferēbam
efferēbar
efferrem
efferrer
2 p.
efferēbas
efferebāris
efferres
efferrēris
3 p.
efferēbat
efferebātur
efferret
efferrētur
Plur.
1 p.
efferebāmus
efferebāmur
efferrēmus
efferrēmur
2 p.
efferebātis
efferebamini
efferrētis
efferrēmini
3 p.
efferēbant
efferebantur
efferrent
efferrēntur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
efferam
efferar
—
2 p.
efferes
efferēris
efferito
3 p.
efferet
efferētur
efferito
Plur.
1 p.
efferēmus
efferēmur
—
2 p.
efferētis
efferemini
efferitōte
3 p.
efferentur
efferunto
Infīnitivus praesentis actīvi
efferre
Infīnitivus praesentis passīvi
efferri
Participium praesentis actīvi
efferens
Gerundium
efferendi
Gerundivum
efferendus, -a, -um
Основа перфекта: extul-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
extulī
extulerim
extuleram
extulissem
extulerō
2 p.
extulisti
extuleris
extuleras
extulisses
extuleris
3 p.
extulit
extulerit
extulerat
extulisset
extulerit
Pl.
1 p.
extulimus
extulerimus
extulerāmus
extulissēmus
extulerimus
2 p.
extulistis
extuleritis
extulerātis
extulissētis
extuleritis
3 p.
extulērunt
extulerint
extulerant
extulissent
extulerint
Infīnitivus perfecti actīvi
extulisse
Основа супина: ēlāt-
Participium perfecti passivi
ēlātus , -a, -um
Participium futuri activi
ēlātūrus, -a, -um
Supinum I
ēlātum
Supinum II
ēlātū
ef- fe- rō
Глагол (неправильный).
Приставка: ef- ; корень: -fer- ; окончание: -o .
Семантические свойства [ править ]
выносить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
вывозить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
издавать , испускать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
приносить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
хоронить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
претерпевать , выносить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
вносить , записывать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
произносить , выражать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
делать известным , разглашать , распространять ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
уносить , увлекать , завлекать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
воздвигать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
поднимать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
возвысить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
превозносить , прославлять , хвалить ◆ Quamobrem istis hominibus, qui plus aequo vires efferunt humanae rationis, ostendere oportet, […] — Вот почему этим людям, которые более чем нужно превозносят силы человеческого разума, следует показать, что […] Пий IX , «Singulari quadam», 1854 г.
Родственные слова [ править ]
Происходит от Шаблон:этимология:effere
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]
Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: efferā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
efferō
efferor
efferem
efferer
—
—
2 p.
efferas
efferāris
efferes
efferēris
efferā
efferare
3 p.
efferat
efferātur
efferet
efferētur
—
—
Plur.
1 p.
efferāmus
efferāmur
efferēmus
efferēmur
—
—
2 p.
efferātis
efferāmini
efferētis
efferēmini
efferāte
efferamini
3 p.
efferant
efferantur
efferent
efferentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
efferābam
efferābar
efferārem
efferārer
2 p.
efferābas
efferabāris
efferāres
efferarēris
3 p.
efferābat
efferabātur
efferāret
efferarētur
Plur.
1 p.
efferabāmus
efferabāmur
efferarēmus
efferarēmur
2 p.
efferabātis
efferabamini
efferarētis
efferarēmini
3 p.
efferābant
efferabantur
efferarent
efferarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
efferābo
efferabor
—
2 p.
efferābis
efferaberis
efferāto
3 p.
efferābit
efferabitur
efferāto
Plur.
1 p.
efferabimus
efferabimur
—
2 p.
efferabitis
efferabimini
efferatōte
3 p.
efferabuntur
efferanto
Infīnitivus praesentis actīvi
efferāre
Infīnitivus praesentis passīvi
efferāri
Participium praesentis actīvi
efferāns
Gerundium
efferandī
Gerundivum
efferandus, -a, -um
Основа перфекта: efferāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
efferāvī
efferāverim
efferāveram
efferāvissem
efferāverō
2 p.
efferāvisti
efferāveris
efferāveras
efferāvisses
efferāveris
3 p.
efferāvit
efferāverit
efferāverat
efferāvisset
efferāverit
Pl.
1 p.
efferāvimus
efferāverimus
efferāverāmus
efferāvissēmus
efferāverimus
2 p.
efferāvistis
efferāveritis
efferāverātis
efferāvissētis
efferāveritis
3 p.
efferāvērunt
efferāverint
efferāverant
efferāvissent
efferāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
efferāvisse
Основа супина: efferāt-
Participium perfecti passivi
efferātus, -a, -um
Participium futuri activi
efferātūrus, -a, -um
Supinum I
efferātum
Supinum II
efferātū
ef- fe- rō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ef- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
делать диким , свирепым ◆ speciem oris effere — придавать лицу свирепый вид Тит Ливий
приводить в бешенство , озлоблять ◆ Ea caedes efferavit Thebanos. Тит Ливий ◆ dolore efferatus — обезумевший от боли Квинт Курций Руф
придавать вид (форму ) дикого животного ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
Происходит от прилагательного efferus , далее от ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]